This blog is dedicated to my home town Negombo, its people, its history, culture, its life, politics and the norms and the values which I learned from them.

Wednesday 27 May 2020

අරුමුගම් තොන්ඩමන්: සීයාගේ චරිතා ප්‍රදානයවත් නිම නොකල මුණුබුරා


අරුමුගම් තොන්ඩමන් (Arumugam Thondaman) මියගොස් ඇත. ඔහු දේශපාලනයට පැමිණියේ තම සීයාවූ තොන්ඩමන් (S.Thondaman) ගේ උරුමය ඉදිරියටගෙන යාමටය. 

සිය සීයාවූ සෞම්‍යමුර්ති තොණ්ඩමන් (S.Thondaman) ගේ ස්වයං චරිතාප්‍රදානයේ (Tea and Politics An Autobiography. vol.2, 1994) දෙවන වෙළුමේ 77 වෙනි පිටුවේ දක්වා ඇති ආකාරයට  1947 මැතිවරණය වනවිට නුවරඑළියේ ලියාපදිංචි චන්ද දායකයින් ගණන 24, 295ක්ව තිබුණි. නමුත් 1948 නොවැම්බර් 15 වෙනිදා ශ්‍රී ලංකා පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත්කල පුරවැසි පණත (The Ceylon Citizenship Act No. 18 of 1948) සම්මතකලායින් පසුව 1950වන විට නුවරඑළියේ චන්දය ප්‍රකාශ කිරීමට සුදුසුකම් හිමිවුවන් ගන්න 9,279කට සීමාකෙරුණි. එකී පිරිස අතුරින්ද චන්දහිමි නාමලේඛනයට සිය නම ඇතුලත්කර ගැනීමට හැකිවුයේ දෙමළ මිනිස්සුන් 319කට පමණි. 15,000 අදික අනෙක් සියළු දෙනාටම ශ්‍රී ලංකා පුරවැසිකම අහිමිකර තිබුණි.

එතෙක් පටන් සෞම්‍යමුර්ති තොණ්ඩමන්ගේ (S.Thondaman) දශක පහකට (අවුරුදු 50කට) වඩා දිවගිය දේශපාලනය තුල ඔහු සටන්කලේ ලංකාවේ පුරවැසිකම අහිමිවුණු වතුකරයේ වසර 100කට වඩා ජීවත්වුණු ඉන්දියානු සම්භවයක් ඇති දෙමළ ජනයාට ශ්‍රී ලංකාවේ පුරවැසිකම දිනාදීමටය. ඔවුන්ගේ සමාජ, දේශපාලන, ආර්ථික තත්වයන් නන්වාලීමටය. වතුකරයේ දෙමළ ජනයාගේ 'ඉන්දියානු දෙමළ' (Indian Tamils of Sri Lanka) අනන්‍යතාවය ආරක්ෂා කරලීමටය.

ඒ සදහා ඔහු පිහිටුවා ගත් ලංකා කම්කරු කොංග්‍රසය (Ceylon Workers' Congress) තුන් ආකාරයට කටයුතු කරන ලදී. එක් අංශයක්වුයේ ලංකා කම්කරු කොංග්‍රසය නම් වෘත්තිය සමිතියය. ශ්‍රී ලංකාවේ වඩාත් ක්‍රියාකාරී වෘත්තිය සමිතියක්වූ ලංකා කම්කරු කොංග්‍රසය වතුකම්කරුවන්ගේ වෘත්තිය අයිතිවාසිකම්, වැටුප්, දීමනා, සෞඛ්‍ය, අධ්‍යාපන සහ වෙනත් අයිතිවාසිකම් දිනා ගැනීමට කටයුතු කළේය. ඒ සමග  ක්‍රියාත්මකවූ අනෙක් අංශය වුයේ ලංකා කම්කරු කොංග්‍රසය නමින්ම පිහිටුවා තිබු දේශපාලන පක්ෂයය. එය මැතිවරණ සදහා තරගකරමින් ආසන දිනාගනිමින්, ආණ්ඩුවල කොටස්කරුවන් වෙමින් සිය දේශපාලන ඉල්ලීම් දිනාගැනීමට කටයුතුකළේය. 1947 සිට 1952 දක්වා සෞම්‍යමුර්ති තොණ්ඩමන් ශ්‍රී ලංකා පාර්ලිමේන්තුව නියෝජනය කලද නැවත පාර්ලිමේන්තුවට ඔහු තේරීපත්වෙන්නේ  1960දීය. එකී කාලය තුල සෞම්‍යමුර්ති තොණ්ඩමන් රටක් නැති ජනයාගේ නිලනොවන මන්ත්‍රීවරයා ලෙස දිටම සක්‍රිය දේශපාලනයේ නිරතවිය. 1960 සිට නැවත ක්‍රමයෙන් ආසන දිනාගනිමින් සෞම්‍යමුර්ති තොණ්ඩමන් ලංකා දේශපාලනයේ රජුන් තනන්නාගේ භූමිකාවට පනපෙව්වේය. ඒ මෙන්ම ඔහු ලංකා දේශපාලනය තුල සිංහල දේශපාලන පක්ෂ තුල ඇති අවස්ථාවාදය හොදහැටි හෙලිකල දේශපාලකයෙකු ලෙසද නමක් දිනාගෙන සිටියේය. විශේෂයෙන්ම එක් සිංහල පක්ෂයක් බලයේ සිටිද්දී දෙමළ ජනයාට යමක් දෙනවාට විරුද්ධ පක්ෂයේ සිටින අනෙක් සිංහල දේශපාලන පක්ෂය විරුද්ධව කටයුතු කරන හැටි උදාහරණ සහිතව හෙළිකිරීමට සෞම්‍යමුර්ති තොණ්ඩමන් සමත්වූ බව T.Sabaratnam විසින් 1990දී පලකල 'Out of Bondage - The Thondaman Story' නම් කෘතියේ දක්වාතිබුණි: (S)''Thondaman explained the bi-polar nature of Sri Lankan politics and the relative organizational strengths of the United National Party (UNP) and the SLFP''. එම කටයුතු සියල්ල අතර සෞම්‍යමුර්ති තොණ්ඩමන් දෙමළ වතුකම්කරු ප්‍රජාවතුල සිය පාරම්පරික වාර්ගික ඉන්දියානු අනන්‍යතාවය ප්‍රවර්ධනය කිරීමටත්, එකී අනන්‍යතාවය නොනැසී පවත්වාගෙන යෑමටත් ඉන්දියානු තානාදිපති කාර්යාලය, ඉන්දියානු සංස්කෘතික මධ්‍යස්ථානය සහ තමිල්නාඩු ප්‍රාන්ත රජයේ සහයෝගය ලබාගනිමින් විවිධ වැඩසටහන් දියත්කරමින් අවශ්‍ය සංස්කෘතික දායකත්වය සිය ජනයාට ලබාදීමට තරම් සවිඥානික දේශපාලනික චරිතයක්යද විය.

සෞම්‍යමුර්ති තොණ්ඩමන්ගේ (S.Thondaman) දේශපාලන ජීවිතය කෙතරම් සාර්ථකවුවාද කිවහොත් පුරවැසිභාවය අහිමිවූ වතුකම්කරුවන් ලක්ෂ දහයකට ආසන්න ප්‍රමාණයකට 1988දී රණසිංහ ප්‍රේමදාස රජය යටතේ නැවත ශ්‍රී ලංකා පුරවැසිභාවය ලබාදීමට ඔහු සමත්වන ලදී. එම ජනයාට ලංකාවේ පමණක් නොව ඉන්දියානු පුරවැසිභාවයද ලබාදී ඔවුන් ලංකාවේ ද්විත්ව පුරවැසිභාවයන් හිමි ජනකොටසක් බවට පත්කිරීමටද ඔහු සමත්විය. වරක් රටක් අහිමි ජනකොටසක්වූ වතුකරයේ ජනයා සෞම්‍යමුර්ති තොණ්ඩමන්ගේ දේශපාලනය නිසා රටවල් දෙකක් හිමි ජනකොටසක් බවට පත්විය. එමෙන්ම 'ඉන්දියානු දෙමළ ජනයා' නමින් වෙනස්ම වාර්ගික අනන්‍යතාවයක් ලංකාව තුල ගොඩනැන්වීමටද සෞම්‍යමුර්ති තොණ්ඩමන් සමත්විය. අද වුවද 'ඉන්දියානු දෙමළ' යනුවෙන් වෙනස්ම වාර්ගික කොටසක්  ජන සංඛ්‍යා ලේඛනවල සදහන්වන්නේ ඔහුගේ එම දේශපාලනය නිසාය. තවද වතුකරයේ ඉන්දියානු දෙමළ සම්භවයක් ඇති ජනයාගේ ජන්දය නොමැතිව, ඔවුන්ගේ නියෝජිතයින්ගේ සහයෝගය නොමැතිව, ශ්‍රී ලංකා ආණ්ඩුවකට බහුතරයක් ලබා ගැනීමට නොහැකි තත්වයක් ඇති කරලීමටද සෞම්‍යමුර්ති තොණ්ඩමන්ගේ දේශපාලනය සාර්ථකවිය. ඒ සියල්ලම තුල  වතු කම්කරුවන්ගේ ජීවන තත්වය, සමාජ, ආර්ථික, අධ්‍යාපන  තත්වයන් යම් ප්‍රමාණයකට හෝ ඔසවා තබන්නටද ඔහුට හැකිවිය.

ඔහුගේ මෙම අද්වීතිය දේශපාලන ගමන ගැන සියළු විස්තර මුළුමනින්ම වාර්තා කර තබන්නට වෙළුම් දෙකක ස්වයන් චරිතා ප්‍රදානයක් (Tea and Politics An Autobiography, vol. 1&2: My Life and Times) ලේඛනගතකර පලකිරීමටද ඔහු කටයුතු කළේය.  1994 පළකරනලද ඔහුගේ එම චරිතා ප්‍රදානයේ දෙවන වෙළුම අවසාන්වනුයේ 1977 දක්වා ඔහුගේ දේශපාලන ක්‍රියාකාරීත්වය පිළිබද තොරතුරුත් සමගය. එකී කෘතිය අවසන් කරමින් සෞමමුර්ති තොන්ඩමන් ලියා ඇත්තේ 1978 පසු ඔහුගේ  දේශපාලනදායකත්වයන් ගැන ඊලග වෙළුමේ පළකරනු ලබන බවය: “The next stage of my story, which will set out in the next chapter – the First in Volume Three of my Autobiography. It will take my story forward from 1978 to the present day.” එහෙත් ඔහුට සිය චරිතා ප්‍රදානයේ තුන්වන වෙළුමක් ලියා ඉවරකරන්නට බැරිවිය, 1999දී සෞමමුර්ති තොන්ඩමන් මහතා මියගියේය.

ඉන් අනතුරුව සෞම්‍යමුර්ති තොණ්ඩමන්ගේ දේශපාලන ව්‍යාපෘතිය කරගෙනයෑමට ඔහුගේ මුනුබුරෙක්වූ අරුමුගම් තොන්ඩමන්ව (Arumugam Thondaman) ලංකා කම්කරු කොංග්‍රසයේ (Ceylon Workers' Congress) නායකයා ලෙස පත්කරගන්නා ලදී. පසුව ඔහු ඉන්දියානු සම්භවයක් ඇති වතුකම්කරුවන්ගේ ජන්ද මතින් මහජන නියෝජිතයෙක් ලෙස ශ්‍රී ලංකා පාර්ලිමේන්තුවට තේරී පත්විය. පසුව විවිධ රජයන්වල ඇමති ධුරයන්ගෙන් පිදුම් ලද්දාහ. සීයාගේ කාලේ මෙන් නොව අරුමුගම් තොන්ඩමන් කාලයේදී ලංකා කම්කරු කොංග්‍රසය (Ceylon Workers' Congress) කෑලි කෑලිවලට කැඩිලා ගියා පමණක් නොව වතුකම්කරු සටන්ද දියාරුවිය. සීයා ගොඩනගාදුන් ජන්දගොඩ උඩ දමමින් යසඉසුරින් පිරි ජීවිතයක් ගතකලා මිස අරුමුගම් තොන්ඩමන් මුනුබුරා සෞම්‍යමුර්ති තොණ්ඩමන් මෙන් වතුකම්කරුවන් වෙනුවෙන් තීරණාත්මක කාර්යභාරය ඉටු නොකරනලදී.

මට නම් අරුමුගම් තොන්ඩමන් යනු තමාට අනාගතයක් ගොඩනගා බන්දේසිය පිටින් බෙදු සිය සීයාවූ සෞමමුර්ති තොන්ඩමන් (S. Thondaman) ගේ ස්වයන් චරිතා ප්‍රධානයේ (Tea and Politics An Autobiography) තුන්වන වෙළුමවත් අවසන් නොකර මියගිය කමකටනැති මුනුබුරෙකි.

මාකස් ප්‍රියන්ත පෙරේරා
27/05/2020.

Monday 25 May 2020

ගරු.ටෙරන්ස් බෝදියබදුගේ පියතුමා ලියන දේව මාතාවන් පිළිබද ලිපි එකතුව- හතරවන කොටස

කතෝලිකයින් මැයි මාසය සමරනුයේ දේවමාතාවන්ට කැපකල මාසය ලෙසිනි. මේ මැයි මාසයේ පළමු දිනයේ සිටම ගරු ටෙරන්ස් බෝදියබදුගේ පියතුමා ''දේව මාතාවන්ට ලබා දී ඇති එක එක නාමයන් පිලිබදවත්, ඒ නාමයන් සමග බද්ධව ගොඩ නැගුණු ප්‍රතිමා හෝ පින්තූර පිලිබදවත්, ඒ නාමයන් පසුපස ඇති ඉතිහාසය හා දේව ධාර්මික ඉගැන්වීම පිලිබදවත්'' සාකච්චා කරණ ලිපිපෙළක් දිනපතා ලිවීම ආරම්භ කළේය. මෙතෙක් අප බොහෝ දෙනෙකු නොදත් කරුණු රාශියක් අන්තර්ගතවු එකී ලිපිවල එකතුවක් මෙම බ්ලොග් අඩවිය කොටස් වශයෙන් පළකරන්නට විය. එහි හතරවන කොටස පහතින් පළවේ. මෙම ලිපි එකතුවේ මුල්ම කොටස ඉකුත් මැයි මස 05වෙනිදා පලවිය එය මෙම යොමුවෙන් කියවිය හැක. එහි අන්තර් ගතවුයේ එතුමා මැයි පළමුවෙනිදා සිට 7 දක්වා ලියූ ලිපිය. මැයි 8 සිට 13 දක්වා වූ ලිපිවල එකතුවවූ දෙවන කොටස 13/05/ 20 බදාදා පලවිය. එම කොටස මෙම යොමුවට පිවිසීම ඔස්සේ කියවිය හැක. තුන්වන කොටස වූ මැයි 14 දින සිට මැයි මස 19 දක්වා එතුමා ලියු ලිපිවල එකතුව පසුගිය මැයි 19වෙනි අගහරුවා පලවිය. එය මෙම යොමුව ඔස්සේ කියවිය හැක. මැයි මස 20දා සිට අද දක්වා ගරු ටෙරන්ස් බෝදියබදුගේ පියතුමා ලියු ලිපිවල එකතුව හතරවන කොටස වන මෙම කොටස තුල අන්තර්ගතය. ''දේවමාතා බැතිය හා සම්බන්ධව පවතින විශේෂ භක්ති අභ්‍යාසයන් හා බැඳුණු දේව මෑණියන් ලත් විශේෂ නාමයන් කිහිපයක් පිළිබඳව'' දැනුවත් කල එතුමා මෙම කොටස තුලදී ''ලෝකයේ විවිධ රටවල් වල ඇති විශේෂ ස්ථාන හා බැඳුණු දේවමාතාවන් ලත් විශේෂ නාමයන් කිහිපයක් පිළිබඳව'' දැනුවත් කරනු ඇත.

ජේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ මෑණියන්වූ දේව මාතාවන්වන මරියතුමිය පිලිබදව කතෝලික සභාව තුල ඇත්තේ ඉතා පුළුල් කතිකාවකි. දේවධාර්මික (theological), දෘෂ්ටිවාදී (ideological), දර්ශනවාදී (philosophical) සහ තවත් පැතිමාණයන් රාශියකින් ජුවලිත කරන ලද එකී කතිකාව මරියතුමිය පිළිබද අචල භක්තියකට සහ විශ්වාසීය යැදුමට කිතුනුවන් රැගෙනයයි. එහෙත් මරියබැතිය ගැන හෝ දේව මාතාවන් පිළිබදව හෝ අඩුම තරමින් දේවමාතාවන්වන මරියතුමියව ගෞරවපුර්වක පුදන විවිධ දේවමාතා නාමයන් පිලිබදව හෝ සිංහල භාෂාවෙන් තවමත් සාකච්ඡාවී ඇත්තේ ස්වල්පයකි, පලව ඇත්තේද එයිනුත් ඉතා අල්පයකි. විශේෂයෙන්ම දේව මාතාවන් පුදන මේ මැයි මාසය තුල ගරු ටෙරන්ස් බෝදියබදුගේ පියතුමා ඒ සදහා ඒ සදහා යම් උත්සහයක් දරා ඇත. 'දේව මාතාවන්ට ලබා දී ඇති එක එක නාමයන් පිලිබදවත්, ඒ නාමයන් සමග බද්ධව ගොඩ නැගුණු ප්‍රතිමා හෝ පින්තූර පිලිබදවත්, ඒ නාමයන් පසුපස ඇති ඉතිහාසය හා දේව ධාර්මික ඉගැන්වීම පිලිබදවත් කෙටියෙන් හෝ' සාකච්ඡා කිරීමට එතුමා මුලපුරා ඇත. පහතින් දැක්වෙන්නේ දිනපතා පලවන එකී සාකච්ඡාවේ ලිපි එකතුවකි. එහි ඇත්තාවූ අනගි වටිනාකම සලකා එකී සාකච්ඡාව කොටස් වශයෙන් මෙහි පලකිරීමට මම අදහස් කලෙමි. පහතින් පලවෙන්නේ ගරු ටෙරන්ස් බෝදියබදුගේ පියතුමාගේ එකී සටහන්වල එකතුවකි. 

*****************************************************

20. "සින්දාත්‍රි මෑණියෝ" - "සාමයේ සහ යහපත් ගමනාන්තයේ මාතාවෝ" - Our Lady of Peace and Good Voyage".
================================================

ධීවර ජනතාව විශේෂ ආදරයක් දක්වන මාතාවන් ලෙස 'සින්දාත්‍රි මෑණියන්' හැඳින්විය හැක. එබැවින් මෙම නාමය දේවමාතාවන්ට ලැබුණු ආකාරයද, ධීවර ජනතාව විශේෂ ආකාරයෙන් මෙම මාතාවන්ට දක්වන ආදරයෙහි ආරම්භය කුමක්දැයි ද සොයාගැනීමට අපි යොමු වෙමු. 16 වන ශත වර්ෂයේදී පමණ ලීයෙන් තනන ලද 'නිර්දෝෂ පිළිසිඳීමේ මාතාවන්ගේ' ප්‍රතිමාවක් මෙක්සිකෝවේ තිබුණි. මෙය ඔවුන් "කළු දේවමාතාවන්" ලෙස ද හඳුන්වන ලදී. පිලිපීනය ස්පාඤ්ඤයේ යටත් විජිතයක්ව පැවති සමයේ දී (1665 - 1898), 16 වන ශත වර්ෂයේ මුල් භාගයේ දී,පිලිපීනය පාලනය කිරීමට පැමිණියේ ස්පාඤ්ඤ ජාතික ජුවන් නිනෝ ඩි තබෝරා ( Juan Nino de Tabora) නැමැති ආණ්ඩුකාරවරයාය. 1626 මාර්තු 25 මෙක්සිකෝවේ අකපුල්කෝ ( Acapulco) වරායෙන් පිලිපීනයට ඒමට නැව් නැගී ඔහු තම නෞකාවේ ඉහත කී කළු දේවමාතාවන්ගේ ලී ප්‍රතිමාව ස්ථාපිත කරන ලදී. එලෙසම ගමනාන්තය පුරා අවැසි රැකවරණය හා ආරක්ෂාව පතා නිර්දෝෂ දේවමාතාවන්ගේ එම ප්‍රතිමාවට යාඥා කරන ලදී.

ක්‍රිස්තු වර්ෂ 1626 ජුලි 28 වැනිදා කිසිම උවදුරකට මුහුණ නොදී ජුවන් නිනෝ ආණ්ඩුකාරවරයා ඇතුළු පිරිසට පිලිපීනයට ඒමට හැකි වූ අතර එය 'නිර්දෝෂ දේවමාතාවන්ගේ' මැදිහත් බව තුළ ලැබූ දේව වරප්‍රසාදයක් ලෙස ඔවුහු විශ්වාස කළහ. එබැවින් පැසිෆික් සාගරය හරහා යෙදුණු එම නාවික ගමන පුරාවටම ලැබූ ආරක්ෂාව වෙනුවෙන්, නිර්දෝෂ දේවමාතාවන් ගේ එම ප්‍රතිමාව ඉන්පසුව " සාමයේ සහ යහපත් ගමනාන්තයේ මාතාවෝ" (Our Lady of Peace and Good Voyage) ලෙස ජුවන් නිනෝ ආණ්ඩුකාරයා විසින් නම් කරන ලදී. එපමනක් නොව වර්ෂ 1648 සිට 1748 දක්වා පිලිපීනය හා මෙක්සිකෝව අතර ප්‍රධාන වශයෙන් නාවික ගමන් හයක් පමණ සිදුවී ඇති අතර, එම සෑම ගමනක දී ම මෙම ප්‍රතිමාව ඔවුන්ගේ නෞකාවන් තුළ ස්ථාපිත කරගෙන ගමනේ යෙදී ඇත. ඒ සෑම ගමනකදීම ලැබූ ආරක්ෂාව නිසා දේවමාතාවන්ට ඔවුන් ඉහත ලබාදුන් නාමය තව තවත් ස්ථිර විය.

මෙම ප්‍රතිමාව එදා පටන් පිලිපීනයේ ජනතාවගේ ඉතාමත් ගෞරවයට හා ආදරයට ලක්වී ඇති ප්‍රධානතම දේවමාතා ප්‍රතිමාව වේ. අද එය ස්ථාපිත කර ඇත්තේ ඇන්ටිපොලෝ (Antipolo) ආසන දෙව්මැදුරේය. එමනිසා "සාමයේ සහ යහපත් ගමනාන්තයේ මාතාවෝ" ( Our Lady of Peace and Good Voyage) යන නාමයට අමතරව "ඇන්ටිපොලෝ කන්‍යාව" (Antipolo Virgin) යන නාමය ද එම ප්‍රතිමාවට ලබාදී ඇත. "සාමයේ සහ යහපත් ගමනාන්තයේ මෑණියන්" අප බසින් හඳුන්වනු ලබන්නේ "සින්දාත්‍රි මෑණියෝ" ලෙසය. 'සින්දු' යන දමිළ පදයෙහි තේරුම 'යහපත්' හෙවත් බාධාවක් නොමැතිව අරමුණක් කරා' වන අතර 'යාත්තිරෙයි' යනු 'ගමන' යන්න අරුත් ගැන්වේ. එබැවින් 'සින්දාත්‍රි' යන නමෙහි අරුත නම් 'යහපත් ගමන' හෙවත් 'බාධාවකින් තොරව අරමුණ කරා යන ගමන' වේ.
මීගමුවේ ධීවරයින් තම තොටුපළවල් වලින් මුහුදට දියත් කරන තම බෝට්ටුව මුලින්ම රැගෙන එන්නේ දූව පල්ලියේ ඇති 'සින්දාත්‍රි මාතාවන්ගේ' ප්‍රතිමාව අසලටය. මුහුදු වතුර දෝතට ගෙන 'සින්දාත්‍රි මෑණියන්' දෙස බලා එම වතුරෙන් 'පිතා පුත්‍රයා' සලකුණු කරගෙන, තම බෝට්ටුවද එම වතුරෙන් දෝවනය කොට, ගැඹුරු මුහුදට තම බෝට්ටුව දියත් කරන්නේ සින්දාත්‍රි මෑණියන්ගේ මැදිහත් බව තුළ දෙවියන් වහන්සේගේ ආරක්ෂාව පතා ගෙනය.

එය එදා නීනෝ ආණ්ඩුකාරවරයා කළ ක්‍රියාව හා බැඳී ඇති බව අප ධීවර ජනතාවගෙන් කීදෙනෙක් දනිද්ද? ඔවුන් එය නොදැන සිටියද 'සින්දාත්‍රි මාතාවන්' හෙවත් 'සාමයේ සහ යහපත් ගමනාන්තයේ මාතාවන්ගේ' මැදිහත් බව නිරතුරුවම චණ්ඩ මාරුත සමඟ පොර බදද්දී ඔවුන් අත්දැක ඇති බව මම දනිමි. අද අප ද මෙම ජීවිත ගමන තුළ මහා චන්ඩ මාරුත සමඟ පොර බදිමින් සිටින්නෙමු. අප යන ජීවිත ගමන මග නැවතී ඇත. අපගේ හෙට දිනය අපහැදිලි වී ඇත. අඳුරු වී ඇත. ඉදින් එදා වගේම අදත්, ජීවිත ගමන තුළ නිවැරැදි මඟ පෙන්වන සින්දාත්‍රි මෑණියෝ, අප වෙනුවෙන් දෙවියන් වහන්සේ ඉදිරියෙහි මැදිහත් වී, ජීවිත චන්ඩ මාරුත ජය ගන්නට අවැසි ශක්තියද, යන මග පැහැදිලි වනු සඳහා අවැසි ආලෝකය ද, දෙවියන් වහන්සේගෙන් ඉල්ලා දීමට අප වෙනුවෙන් මැදිහත් වන ලෙස අයැදිමු. "සින්දාත්‍රි මෑනියනී - අප නිසා යාච්ඤා කළ මැනව"

මෙම සටහන තුළින් ඔබ යම් දැනුමක් ලැබුවේ නම් අන් අයගේ දැනුම සඳහා ද හැකි නම් කරුණාකර මෙය SHARE කරන්න.
ගරු. ටෙරන්ස් බෝදියාබදුගේ පියනම. 
( 20/05/2020).


21. "නිර්මල හෘදයේ මාතාවෝ" - "Immaculate Heart of Mary".
=============================================
කතෝලික සභාව තුළ ඇති වූ ඉතා සුවිශේෂ දේවමාතා බැතියක් ලෙස 'නිර්මල හෘදයේ දේවමාතාවන්ට කරනු ලබන 'මරිය බැතිය' හැඳින්විය හැක. ජේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ ශ්‍රී හෘදයේ බැතිය හා දේවමාතාවන්ගේ නිර්මල හෘදයේ බැතිය අතර කිට්ටු සම්බන්ධතාවක් ඇති බව අපි දකින්නෙමු.

හදවත යනු ආදරයේ, ප්‍රේමයේ, සංකේතයයි. ජේසුස් වහන්සේගේ හදවතිනුත්, දේවමාතාවන්ගේ හදවතිනුත්, ප්‍රකාශ වන්නේ අසීමිත වූ, නිමක් නොමැති වූ එම හදවත්වලින් ගලාගෙන ආ ආදරයයි. ජේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ හදවත තුළින් සංකේතවත් වන්නේ උන්වහන්සේගේ් හදවතෙහි මුළු ලෝකවාසී සියලු ජනතාව කෙරෙහි ගලා එන අසීමිතවූ ආදරයයි. දේවමාතාවන්ගේ හදවතින් සංකේතවත් වන්නේ එතුමියගේ පුතුනුවන් වූ ජේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේට හා පියාණන් වහන්සේ වෙතට ගලාගෙන යන ආදරයයි. දේවමාතාවන්ගේ හදවත පිළිබඳ සුවිශේෂ තුළ අවස්ථා දෙකකදී ප්‍රධාන වශයෙන්ම කතා කර ඇති බව පැහැදිලිය

1). එඬේරුන් ජේසු බිළිඳුන් බැහැ දැකීමට ගවලෙන ට පිවිසි කල ඔවුන් අත්දුටු එම අත්දැකීම ශුද්ධවූ ජුසේ මුනිඳුන් හා මරිය මාතාවන් සමග බෙදා ගත් විට, "එහෙත් මරියතුමී එකී සියල්ල සිත්හි නිදන් කොට ඒවා මෙනෙහි කළා ය" (ශු. ලූක් 2:19) යනුවෙන් ලියැවී ඇත.

2). ජේසු බිළිඳුන් දේව මාලිගාවට දෙවියන් වහන්සේට කැප කරනු සඳහා රැගෙන ආ විට සිමියොන් දිවැසිවරයා ජේසු බිළිඳුන් දැක "එසේ ය ඔබේ හදවත කඩුවකින් අනිනු ලැබුවාක් මෙන් තුවාළ වනු ඇත"(ශු. ලූක් 2: 35) යනුවෙන් ප්‍රකාශ කර ඇත. සිමියොන් දිවැසිවරයා ප්‍රකාශ කළා සේ මරියාවන්ගේ හදවතෙහි ඇතිවූ වේදනාවන් පිළිබඳව මීට ඉහත 'වික්ෂෝප දේව මාතාවන්' පිළිබඳ මෙනෙහි කිරීමේදී මා සඳහන් කර ඇත.

මරියාවන්ගේ හදවතේ තම පුතණුවන් වූ ජේසුස් කිස්තුස් වහන්සේ හා දෙවි පියාණන් වහන්සේ කෙරෙහි ඇති වූ ආදරය කුමන ආකාරයේ ආදරයක් ද? ජේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ මව වීමට "මම ස්වාමීන් වහන්සේගේ දාසිය වෙමි" (ශු. ලූක් 2:38) පැවසීම තුල, දෙවියන් වහන්සේ ඇයට දුන් ජීවිත කැදවීම පිළිගැනීම තුළ, ඇත්තේ දෙවියන් වහන්සේ කෙරෙහි ඇය තුළ තිබූ ආදරය ප්‍රකාශ වීමකි.

ඇයගේ කුසෙහි ජේසු බිලිඳුන්ගේ කලලය බිහිවන්නට පෙර ඇයගේ හදවතේ ජේසු සමිඳුන් බිහිවූ බව පැහැදිලිය. හෙරොද්ගේ කඩු පහරින් දරුවා බේරා ගැනීමට මිසරයට පලා යාම තුළ ප්‍රකාශ වන්නේ එම ආදරයයි. ජේසු සමිඳුන් ගෙත්සමනියේ අල්ලා ගත් මොහොතේ සිට මුළු කුරුස ගමන පුරාවටම උන්වහන්සේ සමග කුරැස ගමන ගමන් කිරීම තුළ ප්‍රකට වන්නේ එම ආදරයයි. සියලුම ශ්‍රාවකයින් පැන දුවද්දී කුරුස පාමුල ජේසු සමිඳුන් සමග ඇය සිටීම තුළ ප්‍රකාශ වන්නේ එම ආදරයයි. ජේසුගේ මරණයෙන් පසුව ද ශ්‍රාවක සංඝය ශක්තිමත් කිරීමට ඔවුන් සමග සිටීම තුළ ප්‍රකට වන්නේ ජේසු සමිඳුන් කෙරෙහි මරියාවන් තුළ තිබූ එම ආදරයයි.

මරියාවන් අපවද කැඳවන්නේ එතුමිය මෙන් දෙවියන් වහන්සේට, ජේසුස් වහන්සේට ගැඹුරු සම්බන්ධතාවයෙන් යුතුව එවැනි ආදරයක් දක්වන්නටයි. දේවමාතාවන්ගේ නිර්මල හෘදය පිළිබඳව, ඒ තුළින් ගලන ආදරය පිළිබදව, ප්‍රබල ව කතා කළ මුනිවරයා වන්නේ 16 වන ශත වර්ෂයේ දී බිහිවූ ශුද්ධ ජෝන් ඉයුඩේ (St. John Eudes) මුනිතුමායි. උන්වහන්සේ ප්‍රංශය පුරා එම බැතිය තම දේශනා තුළින් පතල කර ඇති බව පැහැදිලිය. නමුත් මෙම බැතිය වර්ෂ 1830 දී ශු. කැතරින් ලැබෝරේ (St. Catherine Labouré) මුනිවරියට දේවමාතාවන් දර්ශනය වී පුදුම පදක්කම ලබා දීමත් සමගම ලොව පුරා ඉතා ප්‍රචලිත විය. මේ සමග වර්ෂ 1836 දී පැරීසියේ ජයලත් අප ස්වාමිදුවගේ දේවස්ථානයේදී නිර්මල දිව්‍ය හෘදයට කැප වූ සංඝයක් ආරම්භ වූ අතර ඔවුන් විසින් මෙය තව තවත් ලොව පුරා පතල කරන්නට විය.

වර්ෂ 1648 පෙබරවාරි 8 වැනිදා දේව මාතාවන්ගේ නිර්මල හෘදයේ පළමු මංගල්‍යය ප්‍රංශයේ සමරා ඇත. නමුත් ලොව පුරා මෙය මංගල්‍යයක් ලෙස පැවැත්වීමට අවසරය ලබාදී ඇත්තේ හත්වන පයස් ශුද්ධෝත්තම පියාණන් විසින් වර්ෂ 1805 දී ය. දොළොස්වන පයස් ශුද්ධෝත්තම පියාණන් විසින් මෙම මංගල්‍යය සමරන දිනය අගෝස්තු 22 බවට පත්කළ අතර 1944 දී හයවන පාවුළු ශුද්ධෝත්තම පියාණන් විසින් ජේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ දිව්‍ය ශ්‍රී හෘදයේ මංගල්‍යයට පසුව එන සෙනසුරාදා දේවමාතාවන්ගේ නිර්මල හෘදයේ මංගල්‍යය සමරන දිනය බවට පත් කරන ලදී.

හැම ජීවයකම ආරම්භය හා පැවැත්ම රැඳී ඇත්තේ ආදරය මතය. ආදරය අහිමි වූ තැන සිදුවන්නේ විනාශයයි. මිනිසුන් මිනිසුන්ට ගරු නොකරන තැන, මිනිසුන් මිනිසුන්ට ආදරය නොකරන තැන අප අත් දකින්නේ මිනිසුන්ගේම විනාශයයි. අද එවැනි වර්තමානයකට අපි පිවිස සිටින්නෙමු. මරියාවන් අද අපව කැඳවන්නේ දෙවියන් වහන්සේගේ ආදරයෙන් පිරෙන හදවත් ඇති කරගන්නට හා එම ආදරය අප ජීවත් වන පරිසරයට මුදාහැරීම තුළ විනාශ වූ ලෝකය ගොඩ නගන්නට ය. "නිර්මල හෘදයේ මාතාවෙනි - අප නිසා යාච්ඤා කළ මැනව". මෙම සටහන තුළින් ඔබ යම් දැනුමක් ලැබුවේ නම් කරුණාකර අන් අයගේ දැනගැනීම සඳහා ද හැකි නම් කරුණාකර මෙය SHARE කරන්න.
ගරු ටෙරන්ස් බෝදියාබදුගේ පියනම.
( 21/05/2020).

22. "ලොරෙටෝ හී මාතාවෝ" - Our lady of Loreto".
=====================================
දේවමාතා බැතිය හා සම්බන්ධව පවතින විශේෂ භක්ති අභ්‍යාසයන් හා බැඳුණු දේව මෑණියන් ලත් විශේෂ නාමයන් කිහිපයක් පිළිබඳව දැනුවත් වූ අප, දැන් පිවිසෙන්නේ ලෝකයේ විවිධ රටවල් වල ඇති විශේෂ ස්ථාන හා බැඳුණු දේවමාතාවන් ලත් විශේෂ නාමයන් කිහිපයක් පිළිබඳව දැනුවත් වන්නට ය. ජපමාලය උච්චාරණය කිරීමෙන් පසු අප හැම නිවසකම කටපාඩමින් උච්චාරණය කරනු ලබන ප්‍රාර්ථනාව, 'දේවමාතා ප්‍රාර්ථනාව' වේ. කට පාඩමෙන් එය උච්චාරණය කළ ද එහි ආරම්භය හා බැඳුණු වගතුග අප බොහෝ දෙනෙක් නොදනිති. 'දේව මාතා ප්‍රාර්ථනාව' හදුන්වන අනෙක් නාමය වන්නේ 'ලොරෙටෝ ප්‍රාර්ථනාව' ( Litany of Loreto) ලෙසය. එබැවින් මෙම 'දේවමාතා ප්‍රාර්ථනාව' ආරම්භ වූ 'ලොරෙටෝ මාතාවන්' ගැන අපි ඉගෙන ගනිමු.

ලොරෙටෝ යනු ඉතාලියේ ඇති නගරයකි. මෙහි ගොඩනැගී ඇති බැසිලිකාව තුළ නාසරතයේ ශුද්ධවු පවුල ජීවත් වූ 'නිවස' තැන්පත් කර ඇති බව සැලකෙන අතර, එම බැසිලිකාවේ ස්ථාපිත කර ඇති දේවමාතාවන්ගේ ප්‍රතිමාව 'ලොරෙටෝ දේවමාතාව' ලෙස සලකනු ලැබේ. ලූර්දු නගරය හා පාතිමාවට පසුව ලෝකයේ වැඩිම ජනතාවක් පැමිණෙන 'දේවමාතා සිද්ධස්ථානය' වන්නේ 'ලොරෙටෝ දේවමාතාවන්ගේ' මෙම සිද්ධස්ථානයයි.

නාසරතයේ ශුද්ධවු පවුල ජීවත් වූ නිවස කේන්ද්‍ර කොට ගෙන ගොඩනැගී ඇති බැසිලිකාව 'මංගලම් කීමේ බැසිලිකාව' (Basilica of Annunciation) වේ. නමුත් එම බැසිලිකාව ඇතුළත ඇති ශුද්ධවු පවුල ජීවත් වූ තැන අද නිවසක් නොමැති අතර, ඇත්තේ නිවසේ අත්තිවාරම පමණි. එම නිවසට කුමක් වුනිද? යන්න ඉතිහාසය පුරාම නැගූ ප්‍රශ්නයකි.

ක්‍රිස්තු වර්ෂ 313 දී කිතුනු දහමට නිදහස ලැබීමත් සමගම කොන්ස්ටන්ටයින් අධිරාජ්‍යාගේ මාතාව වූ ශුද්ධ වූ හෙලේනා මුනිවරිය ශුද්ධවූ දේශයට පැමිණීමත් සමග, ශුද්ධවූ පවුල ජීවත් වූ නිවස සොයා ගත් බවත්, එය මැදි කරගෙන දේවස්ථානයක් ගොඩ නැගූ බවත් ඉතිහාසය තුල සඳහන් වේ. නමුත් 1090 පළමු ඉස්ලාම් ආක්‍රමණය සිදු වූ අතර එහිදී ශුද්ධවූ දේශයේ සියලු දේවස්ථාන හා ශුද්ධ වූ දේ කඩා බිඳ දමා විනාශ කරන ලදී. එවිට නාසරතයේ තිබූ ශුද්ධවු පවුල ජීවත් වූ නිවස අතුරුදහන් වී ඇත.

ප්‍රංශයේ නමවන ලුවී රජු (1214 - 1270) ගේ මූලිකත්වයෙන් 'කුරුස යුද්ධය' සිදුවූ අතර ශුද්ධ වූ දේශය අත්පත් කර ගැනීමත් සමඟ නැවතත් මෙම ස්ථානයේ දේවස්ථානයක් ගොඩ නඟා ඇත. ඒ සමඟ ම අතුරුදහන් වූ එම නිවස නැවතත් මෙම ස්ථානයේ දර්ශනය වී ඇත.
වර්ෂ 1263 දී නැවතත් මුස්ලිම් ආක්‍රමණය සිදුවී, 1291 දී ක්‍රිස්තියානි හමුදා මුලින්ම පරාජය කර ඇති අතර නැවතත් ශුද්ධවූ දේශයේ දේවස්ථාන හා ශුද්ධ දෑ විනාශ කොට ඇත. එවිටද ශුද්ධවූ පවුල ජීවත් වූ එම නිවස නාසරතයෙන් අතුරුදහන් වී ඇත. නමුත් වර්ෂ 1291 මැයි 19 වැනිදා ක්‍රොඒෂියාවේ ටෙර්සට්ටෝ (Tersatto) නැමති නගරයේ බිමක මෙම නිවස දර්ශනය වී ඇත. මෙය කුමක්දැයි එම ප්‍රදේශයේ ජීවත් වූ ගරු ඇලෙක්සැන්ඩර් ජෝර්ජ්විච් පියතුමා කල්පනා කරමින් සිටියදී දේවමාතාවන් දර්ශනය වී එය ශුද්ධ වූ පවුල ජීවත් වූ නිවස බව ඔහුට පවසා ඇතැයි ප්‍රකාශ වේ

1294 දී ඇල්බේනියාවේ සිදු වූ මුස්ලිම් ආක්‍රමණය සමග නැවතත් අතුරුදහන් වූ වන මෙම නිවස ඉන් පසුව හමුවන්නේ 1294 දී දෙසැම්බර් 9 හෝ 10 දින ඉතාලියේ රෙකනාටි ( Recanati) වලදීය. දහස් ගණන් ජනතාව මෙය නැරඹීමට පැමිණි අතර බොහෝ ප්‍රාතිහාර්යයන් එම ස්ථානයේ සිදු වී ඇත. නැවතත් අවස්ථා දෙකකදීම මෙම නිවස අතුරුදන්වී ඇති අතර එය නැවත දර්ශනය වන්නේ වර්තමානයේ අපට එය හමුවන 'ලොරෙටෝ මාතාවන්ගේ' බැසිලිකාව ගොඩනඟා ඇති ඉතාලියේ ලොරෙටෝ නගරයේදීය. මෙම කතා පුවත දෙස බැලූ විට ජන ප්‍රවාදය තුළ ගොඩනැඟී ඇති මනංකල්පිත පුවතක් ලෙස අපට දැනෙනු ඇත. නමුත් මෙහි ඇති සත්‍යය අසත්‍යතාව සොයනු සඳහා වර්ෂ 1292, 1296 හා 1524 දී මෙම නිවසේ කොටස් නාසරතයට යවා පරික්ෂා කළ විටදී එම කොටස් හා නාසරෙත්හි ඇති අත්තිවාරමේ කොටස් සමඟ ගැළපෙන බව සොයාගෙන ඇත. එසේම 1871දී ලොරෙටෝ හී ඇති නිවාසයේ ගල් සහ පාෂාණ විද්‍යාත්මක පරීක්ෂණ සඳහා යොමු කළ විටද, ඒවා රෝම පරිසරයට ආවේණික නොවන බවත්, නාසරතයේ පරිසරයට ගැළපෙන බවත් සොයාගෙන ඇත. එසේම ලොරෙටෝ ඇති එම නිවසට අත්තිවාරමක් නැති අතර, ඇත්තේ බිත්ති තුනක් පමණි. එය පිහිටා ඇත්තේ ගෙයක් තැනීමට සුදුසු බිමක නොව පාරක් සහ බිම්කඩක් ආවරණය වන පරිද්දෙනි. එහි හැඩය ඉතාලි ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය අනුව නොව පෙරදිග ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය අනුව ගොඩනැගී ඇත. එහි දොර දේවස්ථානයක ඇති දොරක හැඩයකට නොව නිවසක දොරක හැඩයකට සෑදී ඇත. නාසරතයේ තිබූ මෙම නිවස දේවදූතයින් විසින් ඔසවාගෙන පැමිණි බව ජනප්‍රවාදයේ කියවේ. නමුත් ඉතාලියේ ජීවත් වූ 'ඇන්ජෙලෝ (Angelo) යන වාසගම ඇති පවුලේ පුද්ගලයකු විසින් නාසරතයේ තිබූ එම නිවස නෞකාවකින් ඉතාලියට රැගෙන එන්නට ඇතැයි ද ප්‍රකාශ වේ.
මෙම නිවස කේන්ද්‍රකොට ගෙන දෙව්මැදුර ගොඩනැඟුණු දා පටන් කෝටි සංඛ්‍යාත ජනතාවක් මෙම ස්ථානයට පැමිණ දේවමාතාවන්ට යාඥා කර ඇත. එහිදී ඔවුන් යොමු වූ ප්‍රධාන යැදුම වන්නේ අද ඔබ මා කට පාඩමෙන් දන්නා 'දේවමාතා ප්‍රාර්ථනාව' වේ. එම යැදුම පසු කලෙක 'ලොරෙටෝ ප්‍රාර්ථනාව' ලෙස 1587 දී පස්වන සික්ස්ටස් ශුද්ධෝත්තම පියාණන් විසින් අනුමත කර ඇත.

වර්ෂ 1300 සිට පත් වූ සියලුම ශුද්ධෝත්තම පියවරුන් මෙම ස්ථානය බැහැ දැක ඇති අතර වැඩිම සාන්තුවරයින් පිරිසක් බැහැ දැක ඇති ශුද්ධවු බිම මේ බිමය. ශුද්ධවූ දෙවන ජුවාම් පාවුළු ශුද්ධෝත්තම පියාණන් වැඩියෙන්ම බැහැදුටු ස්ථානයද මෙය වේ. ෆ්‍රැන්සිස් ශුද්ධෝත්තම පියාණන් විසින් ලෙරෙටෝ මාතාවන්ගේ මංගල්‍යය ලෙස දෙසැම්බර් 10 නම්කර ඇත. ලොරෙටෝ හී දේවමාතාවන් ගුවන් ගමනෙහි යෙදෙන්නන්ගේ ආරක්ෂක මාතාව ලෙස සලකනු ලැබේ. මෙම බැසිලිකාව ට ඇතුළු වන ස්ථානයේ "Hic Verbum Caro Factum EST", ශ්‍රී වචනයාණේ මිනිසත්බව ගත් තැන මෙතනයි" ලෙස සනිටුහන් කර ඇත. ලොරෙටෝ මාතාවන් අප සැම කැඳවන්නේ ශ්‍රී වචනයාණන් දිනපතා මාංශ ගතවන නිවහනක් බවට, ශ්‍රී වචනය අත්දකින හා ජීවත් කරවන නිවහනක් බවට අපි පුංචි නිවහන පත් කරගන්නට ය. "ලොරෙටෝ මාතාවෙනි - අප නිසා යාච්ඤා කළ මැනව"

මෙම සටහන තුළින් ඔබ යම් දැනුමක් ලැබුවේ නම් අන් අයගේ දැනුම සඳහා ද, කරුණාකර මෙය SHARE කරන්න.
ගරු ටෙරන්ස් බෝදියාබදුගේ පියනම.
( 22/05/2020). 

23."කාර්මෙල් මාතාවෝ" - "Our Lady of Mount Carmel".
==========================================
දේව මාතාවන්ට 'කාර්මෙල් මාතාවෝ' යන නාමය පටබැඳුණේ 'කාර්මෙල් කඳුවැටිය' අසල ගොඩ නැගුණු දේවමාතා බැතියක් හරහා ය. කාර්මෙල් කඳුවැටිය අපිට මුණ ගැසෙන්නේ ඊශ්‍රායලයේ හයිෆා (Haifa) නගරයට ආසන්නවය. 'කාර්මෙල්' යනු හිබෲ වදනක් වන අතර එහි තේරුම, ''කෙරෙම්' (Kerem) යන්නෙන් 'මිදි උයන' හෙවත් 'පිට්ටනිය' යන්න ද, 'එලි' (Eli) යන්නෙන් 'දෙවියන් වහන්සේ' යන්නද අරුත් ගැන්වේ. එබැවින් 'කාර්මෙල්' යන්නෙහි තේරුම 'දෙවියන් වහන්සේගේ මිදි උයන' හෙවත් 'දෙවියන් වහන්සේගේ වත්ත' යන්නයි.

කාර්මෙල් කඳුවැටිය අපට ශුද්ධවූ බයිබලය තුළ මුණ ගැසෙන්නේ එලියා දිවැසිවරයා සම්බන්ධ කතා පුවත් තුළ ය. එලියා දිවැසිවරයා යනු ඊශ්‍රායල් ජනතාවගේ 'දිවැසාවලිය' සංකේතවත් කරනු ලබන ශ්‍රේෂ්ඨතම දිවැසිවරයා ය. තාබෝර් කන්ද මුදුනේ දී ජේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ අන්‍ය රූප විලාශ වීමෙහි සිදුවීමේදී පේදුරු, ජාකොබ් හා ජුවාම් හමුවේ දර්ශනය වූයේ මෝසෙස් සහ එලියා දිවැසිවරයා ය. ඊශ්‍රායල් ජනතාව වන්දනා කරන ලද්දේ එකම දෙවියන් වහන්සේ වූ යාවේ දෙවියන්වහන්සේට පමණි. නමුත් අහාබ් රජු (ක්‍රි. පූ.9 වන ශතවර්ෂය) හා ඔහුගේ දිවැසිවරුන් විසින් විවිධ දෙවිවරුන් වන්දනා කරනු ලබන 'බාල් වන්දනාව' ඊශ්‍රායල් දේශය පුරා පතල කරන ලදී. එයට විරුද්ධව නැගී සිටිමින්, නැවතත් ඊශ්‍රායලය ජනතාව ඒක දේව වන්දනාව සඳහා යොමු කරන ලද්දේ එලියා දිවැසිවරයා විසිනි

එසේම ඊශ්‍රායලය පුරා පැවැත්වුණු නියඟය හමාර වූයේද එලියා දිවැසිවරයා යාවේ දෙවියන් වහන්සේ ඉදිරියේ කරන ලද යැදුම් නිසා ය. (1 රාජාවලිය 18). මෙම එලියා දිවැසිවරයා පදිංචිව සිටියේ කාර්මෙල් කන්ද අසල ඇති ගල් ගුහාවක ය. අදටත් මෙම ගල් ගුහාව එම ස්ථානයේ අපට දැකගත හැක. දොළොස් වන ශත වර්ෂයේ දී තුන්වන කුරුස යුද්ධයෙන් (1189 - 1191) පසුව, යුරෝපයේ සිටි ආගම දහමට ලැදි පිරිසක් හයිෆා නගරයේ ආසන්න ඇති එලියා දිවැසිවරයා පදිංචිව සිටි එම ගල් ගුහාව අසළට ඇවිදින් ජීවත් වන්නට විය.

ඔවුන් සියලු දෙනා ගැඹුරු තාපස ජීවිතයක් ගත කළ අතර ඔවුන්ව "කාර්මෙල් කන්දේ මරියතුමියගේ සොහොයුරෝ" (Brothers of St. Mary Mount Carmel) ලෙස හඳුන්වනු ලැබීය. අප බොහෝ දෙනෙක් දන්නා වූ කාර්මෙල් පන්තියේ ගරු සොහොයුරන්, ගරු පියවරුන් හා ගරු කන්‍යා සොහොයුරියන්ගේ (Carmelites) ආරම්භය මෙය විය.ඔවුන් ගේ මූලික අභිලාෂය වූයේ එලියා දිවැසිවරයා මෙන්, දේවමාතාවන් මෙන්, දෙවියන් වහන්සේ කෙරෙහි වූ ගැඹුරු විශ්වාසයක් ජීවිතයක් ගත කිරීම යි.
මොවුන් ජීවත් වූ මෙම තාපසාරාමයේ ගොඩනගන ලද දෙව්මැදුර, එලියා දිවැසිවරයා ගේ ගල් ගුහාව කේන්ද්‍රකොට ගෙන තනන ලද අතර, මෙම දෙව් මැදුරේ දේවමාතාවන්ගේ ප්‍රතිමාවක් ස්ථාපිත කරන ලදී. එම දේවමාතාවන් 'කාර්මෙල් කන්දේ මාතාවෝ' හෙවත් 'කාර්මෙල් මාතාවන්' (Our Lady of Mount Carmel) ලෙස හඳුන්වන්නට විය.

අදටත් කාර්මෙල් පන්තියේ ගරු පියවරුන්ගේ, සොහොයුරන්ගේ, අධ්‍යාත්මික මූලස්ථානය ලෙස සලකනු ලබන්නේ ඊශ්‍රායලයේ හයිෆා නගරය ආසන්නයේ එලීයා දිවැසිවරයා ගේ ගල් ගුහාව අසල ගොඩනැගී ඇති මෙම මූලස්ථානයයි.  කාර්මෙල් පැවිදි පන්තිය 'දුබුරු බෙන්තිඤ්ඤය' ( Brown Scapular) හෙවත් 'කාර්මෙල් බෙන්තිඤ්ඤය' (Carmelite Scapular) ලොව පුරා පතළ කිරීමට මුල් වූ පැවිදි පන්තිය වේ. එම පැවිදි පන්තියේ ශුද්ධවූ සයිමන් ස්ටොක් (St. Simon Stock,1165 -1265) මුනිතුමා හට වර්ෂ 1251 ජූලි16 දේවමාතාවන් දර්ශනය වී කාර්මෙල් බෙන්තිඤ්ඤය ලබා දී ඇති බවත්, එම කාර්මෙල් බෙන්තිඤ්ඤය පළඳින සියලු දෙනා මරණයෙන් පසුව නිරාගින්නට අසු නොවන බවත්, ප්‍රකාශ කරන ලදී. "Whosoever dies clothed in this Scapular shall not suffer eternal fire" යනුවෙන් සෑම දුඹුරු බෙන්තිඤ්ඤයකම අදටත් සනිටුහන් වී ඇති අයුරු අපට දැක ගත හැක.

මෙම 'දුඹුරු බෙන්තිඤ්ඤය' හෙවත් ''කාර්මෙල් බෙන්තිඤ්ඤය' පැළදීම තුළ කරුණු තුනක් විශේෂ වශයෙන් ප්‍රකාශ වේ.
1). දේව මාතාවන්ට කැප වූ පැවිදි හවුලකට, විශේෂයෙන්ම කාර්මෙල් පැවිදි පවුලට අයත් බව.
2). දේවමාතාවන්ගේ නිර්මල හෘදය ට කැප වූ ජීවිතයක් ගත කරන බව.
3). දේවමාතාවන් තුළ තිබූ යහපත් ගුණාංග වන විශ්වාසය, බැහැපත්බව, පාරිශුද්ධ බව යාඥාවේ ජීවිතය ගතකරන බව, යනු එම කරුණු තුන වේ. (ශුද්ධවූ දේශයට මා සමග ගිය සියලු දෙනා හට මෙම ස්ථානයේ දී මෙම දුඹුරු බෙන්තිඤ්ඤය මා විසින් ලබා දී ඇත.)

එසේම මෙම කාර්මෙල් පැවිදි පන්තිය විසින් දේව මාතාවන්ට සෙනසුරාදා කරනු ලබන විශේෂ යැදුම් සඳහා ජනතාව යොමු කරන ලදී.
ලොව පුරා ගොඩනැගී ඇති කාර්මෙල් දේවමාතාවන්ට කැපවූ දෙව්මැදුරු වල මංගල්‍යය අදටත් සමරනු ලබන්නේ කාර්මෙල් දේවමාතාවන් ශු. සයිමන් ස්ටොක් මුනිතුමාට දර්ශනය වූ දිනය ලෙස සැලකෙන ජූලි 16 වන දින දීය.

මරණින් පසුව අපට හිමිවන සදාතන ජීවනය පිළිබඳව සමිදාණන් වහන්සේ ප්‍රකාශ කොට ඇත. අවසාන විනිශ්චය දවසේ දී ධර්මිෂ්ඨයින්ට ලැබෙන සදාතන ජීවනය පිළිබඳවද, අධර්මිෂ්ඨයින්ට ලැබෙන දඬුවම පිළිබඳව ද, උන් වහන්සේ ප්‍රකාශ කොට ඇත. (ශු. මතෙව් 25: 31 - 40).
ලෝකය පුරා පැතිර පවතින අන්ධකාරය පිළිබඳව, අධර්මිෂ්ඨ බව පිළිබඳව අපි කතා කරන්නෙමු. නමුත් අවැසි වන්නේ එම අන්ධකාරය දුරුකරන, ආලෝකය පතුරන එක පහනක් වන්නටය. අධර්මිෂ්ටකම් දුරු කරන එක ධර්මිෂ්ඨයෙකු බවට පත් වන්නට ය. ඒ සඳහා "එතුමාණන් කියන සියලු දේ කරන්නට"( ශු. ජුවාම් 2:5) කාර්මෙල් මාතාව අප සැම කැදවන්නීය. "ශුද්ධවූ කාර්මෙල් මාතාවෙනි - අප නිසා යාච්ඤා කළ මැනව".

මෙම සටහන තුළින් ඔබ යම් දැනුමක් ලැබුවේ නම් අන් අයගේ දැනුම සඳහා ද හැකි නම් කරුණාකර මෙය SHARE කරන්න.
ගරු. ටෙරන්ස් බෝදියාබදුගේ පියනම.
( 23/05/2020). 

24. "ලූර්දු මාතාව" "Our Lady lady of Lourdes".
==================================
ප්‍රංශයේ ලූර්දු නගරයේ මසබියෙල් ( Massabielle) පර්වතයේ දර්ශනය වූ "නිර්මල පිළිසිඳීමේ මාතාවන්" හෙවත් 'ලූර්දු මාතාවන්ගේ' නාමය මුළු ලෝකය පුරාම ඉතාමත් ප්‍රචලිත වූ දේවමාතාවන් ලත් අති සුවිශේෂ වූ නාමයකි.

වර්ෂ 1844 ජනවාරි 7 දින බර්නදෙත් සුබිරු (Bernadette Soubirous) උපන්නේ ප්‍රංශයේ ලූර්දු නගරයේ ජීවත් වූ ඉතා දුප්පත් පවුලකය. එනමුදු දේව මාතාවන් 18 වරක් ම වර්ෂ 1858 දී තම දෑසින්ම දැක ගැනීමේ භාග්‍යය මෙම දියණිය ලැබුවාය.

වර්ෂ 1858 පෙබරවාරි 11 මසබියෙල් පර්වතය අසලට දර කඩන්නට ඇයත්, ඇගේ නැඟණිය වූ තුවානෙට් (Toinette) සහ අසල්වැසි යෙහෙලියක් වූ ජීන් අබාධි ( Jeanne Abadie) නික්ම ගියෝය. මසබියෙල් පර්වතය අසලින් ගලන දිය දහර බර්නදෙත් තරණය නොකළේ ඇය ඇදුම රෝගීන් පෙලුණු නිසාය. අනෙක් දෙදෙනා දර කඩන්නට ගිය අතර බර්නදෙත් මසබියෙල් පර්වතය අසල නැවතුණා ය. එවිට වයස අවුරුදු 14ක් වූ මෙම කුඩා දියණිය ඉතා සුවිශේෂ වූ ආලෝක ධාරාවකින් මසබියෙල් පර්වතය වැසී යන අයුරු හා සුළි සුළඟක් ඇති වන විට නැගෙන හඬකින් පරිසරය පිරී ගිය අයුරුත් දුටුවාය. ඒ සැනෙන් පර්වතයේ සුදෝ සුදු ඇඳුමින් හා හිස පලදනාවකින් ද, බඳවටා නිල් පටියකින් සැරසුණු අතෙහි ජපමාලය රැගත් ඉතා 'සුන්දර වූ කාන්තාවක්' ඇයට දර්ශනය වූවාය.

මෙම අත්දැකීම තම නැගණියට හා යෙහෙළියට කීව ද ඔවුන් එය පිළිගත්තේ නැත. එලෙසම බර්නදෙත් ගේ මව එය දැනගත් විට එය බර්නදෙත් ගේ මනංකල්පිත කතාවක් ලෙස ඇය දුටුවාය. දින දෙකකට පසුව එනම් පෙබරවාරි 14 වන දින නැවතත් බර්නදෙත් හා නැගණියත්, ඔවුන්ගේ යෙහෙලියත් මසබියෙල් පර්වතය අසලට පැමිණි අතර එදින බර්නදෙත් පැමිණියේ ආසිරි පැන් ද සමගය. මෙහි දර්ශනය වන්නේ භූතයෙක් නම් ආසිරි පැන් ඉසින විට එම භූතයා පලා යනු ඇති බව බර්නදෙත් ගේ විශ්වාසය විය. බර්නදෙත් විශ්වාස කළ ලෙසම දෙවන වරටත් එම 'සුන්දර කාන්තාව' දර්ශනය වූ විටදී ඇය ආසිරි පැන් ඉසින ලද නමුත් එම 'සුන්දර කාන්තාව' සුන්දර වූ සිනහවකින් පමණක් ඇයට සංග්‍රහ කළාය.

බර්නදෙත් ට නැවතත් එම සුන්දර කාන්තාව පෙබරවාරි 18 වන දින දී දර්ශනය වී දින පහළවක් එක දිගටම එම ස්ථානයට පැමිණ යාඥා කරන ලෙස ඇයගෙන් ඉල්ලුවාය. සිද්ධිය ගම තුළ ප්‍රචාරය වූ අතර ඒ නිසාම බර්නදෙත්ට මසබියෙල් පර්වතය අසලට යාමට තහංචි පැනවුණි. නමුත් එම තහංචි නොසලකා බර්නදෙත් දිගටම දර්ශනය වූ එම 'සුන්දර කාන්තාවගේ' ඉල්ලීම ඉටුකිරීමට මසබියෙල් පර්වතය අසලට පැමිණියාය. පෙබරවාරි 19 දින සිදුවූ හතරවන දර්ශනයේදී බර්නදෙත් ගේ පවුලම එම අත්දැකීම ලැබූ අතර එතෙක් එය බර්නදෙත් ගේ මනංකල්පිත යක් ලෙස සිතූ බර්නදෙත් ගේ පවුලේ අය ඇය කියූ දේ පිළිබඳ විශ්වාස කරන්නට පටන් ගත්හ.

පෙබරවාරි 20 වන දින සිදු වූ පස්වන දර්ශනයේදී ආශිර්වාද කරන ලද ඉටි පන්දමක් රැගෙන ඇවිත් යාඥා කරන ලෙස මෙම 'සුන්දර කාන්තාව' ඇයගෙන් ඉල්ලා සිටියාය. අදටත් ලූර්දු ගුහාව අසලට පැමිනෙන සියලු දෙනා ඉටිපහන් ඇතිව දෙවිඳුන් යදින අයුරු සැමදා අපට දැක ගත හැක.
පෙබරවාරි 21 සිදුවූ හයවන දර්ශනයේ දී බොහෝ පිරිසක් එම ස්ථානයේ රැස්ව සිටි අතර පව්කාරයින්ගේ ජීවිත වෙනස් වීම සඳහා යාඥා කරන ලෙස ඉල්ලා සිටින්නේ එම දර්ශනයේ දී ය. හත්වන දර්ශනය සිදු වූ පෙබරවාරි 23 බර්නදෙත් හට රහස් තුනක් ්‍ර දේවමාතාවන් ප්‍රකාශ කොට ඇති නමුත් කිසිදිනක බර්නදෙත් ඒ රහස් මොනවා දැයි හෙළි කළේ නැත.
අටවන දර්ශනය පෙබරවාරි 24 සිදුවූ අතර 'පශ්චත්තාපය' යන වදන තුන් වරක් ඇය ප්‍රකාශ කොට ඇත. දේවමාතාවන්ගේ දර්ශනය වීම තුළ ඇයගේ අභිලාෂය වූයේ ජීවිත වෙනස් කරගැනීම බව මින් ඉතාමත්ම පැහැදිලිය.

නමවන දර්ශනය සිදු වූ පෙබරවාරි 25 වන දින මසබියෙල් පර්වතය අසල ඇති දිය උල්පතින් වතුර පානය කරන්නටත් ස්නානය කරන ලෙසත්, ඇය ඉල්ලා සිටියා ය. එවිට ඒ අසල දිය පහරක් නොතිබුණු බැවින් බර්නදෙත් තම දෑතින් පොළව හාරන්නට පටන් ගත් විට දිය උල්පතක් මතු විය. අදටත් එම ස්ථානයේ දිය උල්පත දැක ගත හැකි අතර දිනකට ගැලුම් 27000 කි පමණ ඉන් ජලය සැපයෙන අතර ලූර්දු පැමිණෙන සියලු දෙනා පානය කරන්නේ සහ ස්නානය කරන්නේ මෙම ජලයෙනි. පෙබරවාරි 28 වන දින සිදුවූ එකොළොස් වන දර්ශනයේදී එම ස්ථානයේ දෙව්මැදුරක් ගොඩනගන ලෙසද, පෙරහැරින් එම දෙව්මැදුරට පැමිණෙන ලෙසද ඇය ඉල්ලා සිටියාය. මෙම 'සුන්දර කාන්තාවගේ' ඉල්ලීම එවකට එම ප්‍රදේශය භාරව කටයුතු කළ ගරු පියවරුන්ට දැන්වුව ද ඔවූහූ එය එකහෙළාම එදා ප්‍රතික්ෂේප කළහ. නමුත් අද එම ස්ථානයේ කොයි තරම් විශාල දේවස්ථාන ගොඩනැගී ඇත්දැයි ලූර්දු ගොස් ඇති අය දනිති. එලෙසම වූ ලූර්දු හි පැවැත්වෙන සත්ප්‍රසාදීය පෙරහැර ද, සෑම දිනකම රාත්‍රියේ පැවැත්වෙන ඉටිපන්දම් පෙරහැර ද අති විශේෂවූ අවස්ථාවන්ය.

මාර්තු 25 සිදු වූ දහසයවන දර්ශනයේ දී මෙම 'සුන්දර කාන්තාව' තමන් නිර්දෝෂ පිළිසිඳීමේ මාතාව ( Que soy era Immaculado Conception) ලෙස ප්‍රකාශ කළාය. මරියමාතාවන් තමන් කවුදැයි බර්නදෙත් සහ රැස්ව සිටි සියලු දෙනාට හඳුන්වා දුන් පළමු අවස්ථාව මෙය විය. එබැවින් අදටත් ලුර්දු මාතාව ලෙස අපේ ආදරයට සහ ගරුත්වයට ලක්ව සිටින්නේ "නිර්දෝෂ පිලිසිදගත් මරිය මාතාවන් ය" ලූර්දුවේ සිදුවූ මෙම සිදුවීම් මාලාව කතෝලික සභාව විසින් පිළිගැනීමට මුලින්ම අකමැති වුනාය. නමුත් සිය දහස් ගණන් ජනයා මෙම ස්ථානයට ඇදී එන්නට පටන් ගත් අතර යාඥාව, ජීවිත වෙනස් වීම, රෝග සුව වීම සහ ප්‍රාතිහාර්යයන් බොහෝ සිදු වන්නට පටන් ගැනුණි. එම නිසා 1862 ජනවාරි 18 එම ප්‍රදේශය භාරව සිටි රදගුරු තුමා විසින් මෙම ස්ථානය විශේෂිත වන්දනා ස්ථානයක් ලෙස මුලින්ම පිළිගන්නා ලදී. වර්ෂ 1876 ජූනි 3 දින නමවන පයස් ශුද්ධෝත්තම පියාණන් විසින් ලූර්දුව 'ඉතා විශේෂ වන්දනා ස්ථානයක්' ලෙස කතෝලික සභාව තුළ නිල වශයෙන් පිළිගන්නා ලදී.
මේ වනවිට ලූර්දු මාතාවන්ට කැප වූ දේවස්ථාන හැම රටකම බිහිවී ඇත. ලූර්දු මාතාවන්ගේ මැදිහත් බව තුළ දෙවියන් වහන්සේගේ වරප්‍රසාදය අත්දකින, අත්දුටු ජනතාවක් බිහි වී ඇත. එම නිසා ලූර්දු මාතාවන්ගේ මංගල්‍යය සෑම වසරකම ශු බර්නදෙත් තුමියට දේවමාතාවන් පළමුවරට දර්ශනය වූ පෙබරවාරි 11 වැනි දින සමරනු ලැබේ.

ලූර්දු මාතාවන් එදා මෙන් අදත් අප කැඳවන්නේ ජීවිත වෙනස් කර ගන්නටය. ජේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේගේ ප්‍රාතිහාර්යයන් අප ජීවිත තුළ සිදුවන්නේ ඒ තුළින් අප ජීවිත පරිවර්ථනයක් ඇතිකර ගැනීම සඳහාය. ලූර්දු මාතාවන්ගේ මැදිහත් බව තුළ දෙවියන් වහන්සේගේ වරප්‍රසාදය අත් දකින අප, දෙවියන් වහන්සේ බලාපොරොත්තු වන එම ජීවිත වෙනස ඇති කරගත් ජනතාවක් ද? "ලූර්දුවේ අප මාතාවනි - අප නිසා යාච්ඤා කළ මැනව"

මෙම සටහන තුළින් ඔබ යම් දැනුමක් ලැබුවේ නම් කරුණාකර අන් අයගේ දැනුම සඳහා ද මෙය SHARE කරන්න.
ගරු ටෙරන්ස් බෝදියාබදුගේ පියනම.
( 24/05/2020). 

25. "ගුවාඩලූපේ මාතාවෝ" - " Our Lady of Guadalupe".
=========================================
"ගුවාඩලූපේ මාතාවෝ" හෙවත් "දුඹුරු මාතාවෝ" යනු මේ ලෝකයේ සිටින බහුතරයක් වූ කතෝලිකයන්ගේ ආදරයට හා ගරුත්වයට ලක්වූ දේවමාතාවන් ලත් විශේෂ නාමයක් ලෙස හැඳින්විය හැක. මෙක්සිකෝව රටෙහි 'ආරක්ෂක මාතාවන්' ලෙසද, 'ලතින් ඇමෙරිකාවේ' ආරක්ෂක මාතාවන් ලෙසද "ගුවාඩලූපේ මාතාවන්" හඳුන්වනු ලබන්නීය. වර්ෂ 1531 දෙසැම්බර් 9 වැනිදා හිමිදිරි උදයේ ජුවන් දියෙගෝ (Juan Diego) නැමැති මෙක්සිකානුවා හට 'ටෙපෙයැක්' (Tepeyac) කඳු මුදුනේ දී පළමුවරට දේවමාතාවන් දර්ශනය වී ඇත. එකම දෙවියන් වූ ජේසුස් වහන්සේගේ මාතාව ඇය බවට එවිට ප්‍රකාශ කර ඇති අතර, එම ස්ථානයේ දේවමාතාවන්ට කැපවූ දෙව්මැදුරක් ගොඩනගන ලෙස ඉල්ලා ඇය සිටියාය.

මෙම ආරංචිය රැගෙන එවිට මෙක්සිකෝව නගරයේ අගරදගුරු ව සිටිය ජුවන් දි සුමරාගා (Juan de Zumarraga) මුණගැසීමට ජුවන් දියෙගෝ ගොස් ඇති නමුත් අගරදගුරුවරයා විසින් ජුවාන් දියෙගෝ යනු මෝඩයෙකු යයි සිතා ඔහුව ප්‍රතික්ෂේප කොට ඇත. බලාපොරොත්තු සුන්වූ ජුවන් දියෙගෝ නිවසට නිවසට එන අතරතුර නැවතත් ඔහුට මරිය මාතාවන් දෙවන වරටත් දර්ශනය වී ඇත. එවිට ද ඇය ඉල්ලා සිටියේ අගරදගුරු තුමන් ඇයගේ ඉල්ලීම ප්‍රතික්ෂේප කලද, නැවත නැවතත් ඔහු හමුවී ඒ පිළිබඳව ඔහුව දැනුවත් කොට උනන්දු කරවන ලෙස ය. දෙසැම්බර් 10 දින නැවතත් අගරදගුරුතුමන් මුණගැසීමට ජුවන් දියෙගෝ ගිය අතර එම කතා පුවත සත්‍යයක් නම් කඳු මුදුනට ගොස් දේවමාතාවන් මුණගැසී එම ඉල්ලීම සත්‍යක් බව ඔප්පු කරනු සඳහා ඇයගෙන් සලකුණක් ඉල්ලන ලෙස ජුවන් දියෙගෝ ගෙන් අගරදගුරුතුමා ඉල්ලා සිටින ලදි. එදිනම කඳු මුදුනට යන ජුවන් දියෙගෝට දේවමාතාවන් තුන්වන වරටත් දර්ශනය වූ අතර, අගරදගුරුතුමා පැවසූ දේ ඇයට පවසා ඇත. එවිට දෙසැම්බර් 11 දින සලකුණක් ලබාදෙන බවටත්, එදිනට නැවතත් ටෙපෙයැක් කඳු මුදුනට පැමිණ ලෙසටත්, ජුවන් දියෙගෝ ගෙන් දේවමාතාවන් ඉල්ලා ඇත.

නමුත් ජුවන් දියෙගෝ ගේ මාමා වන ජුවන් බර්නාදිනෝ (Juan Bernardino) ඉතා දරුණු ලෙස රෝගාතුර වී ඇති අතර ජුවන් දියෙගෝට තම මාමා අසල රැඳී සිටීමට සිදුවී ඇති බැවින් කඳු මුදුනට දෙසැම්බර් 11 වන දින යාමට නොහැකි වී ඇත. නමුත් දෙසැම්බර් 12 වන දින ඉතා දරුණු ලෙස රෝගාතුර වූ තම මාමා හට 'අන්තිම ආලේපය' ලබා දීමට ගරු පියතුමෙකු රැගෙන ඒමට ටෙපෙයැක් කන්දට යන පාර මගහැර වෙනත් මගකින් ජුවන් දියෙගෝ ගමන් කොට ඇත. එවිට සතර වන වරටත් දේවමාතාවන් ජුවන් දියෙගෝට දර්ශනය වූ විට ජුවන් දියෙගෝ තමන් මුහුණ දී ඇති වේදනාත්මක සිදුවීම ගැන දේව මාතාවන් සමඟ පවසා ඇත. එවිට දේවමාතාවන් 'මා මෙතන නොමැති ද? මා ඔබේ අම්මායි" ("Am I not hear? I am who am your mother") යනුවෙන් ජුවන් දියෙගෝට ප්‍රකාශ කොට ඇත. අදටත් මෙක්සිකෝවේ ගුවාඩලූපේ බැසිලිකාවට ඇතුළුවන දොරටුව අසල සනිටුහන් වී ඇත්තේ ඉහත කී දේවමාතාවන් විසින් ප්‍රකාශ කළ වදන්ය.

එසේම ඔහුගේ මාමා සුවපත් වී ඇති බවත්, කන්දෙන් මල් නෙළාගෙන පැමිණෙන ලෙසත් දේවමාතාවන් ජුවන් දියෙගෝ ගෙන් ඉල්ලා සිටියාය. එය ශීත සෘතුව වූ අතර මල් පිපෙන කාලයක් නොවීය. නමුත් මෙක්සිකෝවට ආවේණික නොවූ කැස්ටිලියන් රෝස මල් ( Castilian Roses) පිපී ඇති බව ජුවන් දියෙගෝ දුටු අතර එය නෙලාගෙන පැමිණි විට ඔහු පැලඳගෙන සිටි සළුවට ( Tima) මෙම මල් දේවමාතාවන් අතුරා ඇති අතර, එය අගරදගුරුතුමා ළඟට රැගෙන යන ලෙස ඇය ඉල්ලා සිටියා ය. දෙසැම්බර් 12 වැනිදා මෙම සළුව අගරදගුරුතුමා ළඟට රැගෙන ගොස් සළුව විවෘත කළ විට සළුවේ තිබූ රෝස මල් බිම වැටී ඇති අතර එම සළුව මත දේව මාතාවන්ගේ රුව සනිටුහන් වී ඇති අයුරු රැස්ව සිටි සියලු දෙනා දැක ඇත. එසේම ජුවන් දියාගෝ ගේ මාමා ද තම රෝගයෙන් මුළුමනින්ම සුවපත් වී ඇත. දේවමාතාවන් තමන්ට ද දර්ශනය වූ බවත්, එම ප්‍රාතිහාර්යය පිළිබඳව අගරදගුරුතුමාට පවසන ලෙසත්, ඇයව "ගුවාඩලූපේ මාතාව" ලෙස හඳුන්වන ලෙසත් දේවමාතාවන් තමන් ගෙන් ඉල්ලා සිටි බව ජුවන් දියාගෝ ගේ මාමා වන ජුවන් බර්නාදිනෝද ප්‍රකාශ කර සිටියේය.

දේවමාතාවන්ගේ රුව රැගත් මෙම සළුව පළමුව අගරදගුරු මැදුරේ කුඩා දේවස්ථානයේ ද, ඉන්පසු අසල ඇති දේවස්ථානයක ද, ස්ථාපිත කළ අතර වැල නොකැඩී ජනතාව එය බැහැදැකීමට පැමිණෙන්නට පටන් ගත්ත. බොහෝ ප්‍රාතිහාර්ය ද ඒ තුළින් සිදු වන්නට පටන් ගැනුණි. පසුව වර්ෂ 1531 දෙසැම්බර් 26 විශාල ජනතාවකගේ සහභාගිත්වයෙන් යුත් පෙරහැරකින් මෙය ටෙපෙයැක් කඳු මුදුනට රැගෙන එන ලදී. අද ටෙපෙයැක් කන්ද මුදුනේ දේවමාතාවන් එදා ඉල්ලූ දෙව්මැදුර ගොඩනැගී ඇත. එය "ගුවාඩලූපේ මාතාවන්ගේ බැසිලිකාව" ( Basilica of Our Lady of Guadalupe) යනුවෙන් හඳුන්වනු ලබන්නේය.

මෙක්සිකෝ ජනතාවගේ අනන්‍යතාවය ප්‍රකාශ කරන, ප්‍රාතිහාර්යයන් බොහෝ සිදුවූ ශුද්ධවූ සළුවක් ලෙස අද එම සළුව සලකනු ලබන්නේ ය. මෙම සළුව වසර 20ක් ඇතුළත දිරාපත් වීමට නියමිතව තිබූ නමුත් දැනට අවුරුදු 490 ක් ගෙවී ගොස් ඇති නමුත් කිසිම උවදුරකට එය ලක්වී නොමැත. දේවමාතාවන්ගේ රුව රැගත් මෙම ශ්‍රී සළුව ගුවාඩලූපේ බැසිලිකාවේ අද ස්ථාපිත කර ඇති අයුරු අපට දැකගත හැක. මෙම ස්ථානය ලෝකයේ වැඩිම කතෝලිකයින් පිරිසක් ඇදෙන ස්ථානයක් බවට සැලකේ. ජීවිත වෙනස් වන, ප්‍රාතිහාර්යයන් සිදුවන, ශුද්ධ වූ බිමක් බවට එම බිම සැලකේ. ගුවාඩලූපේ මාතාවන් මෙක්සිකෝවේ 'ආරක්ෂක මාතාව' ලෙස 1754 මැයි 25 දින දහහතරවන බෙනඩික්ට් ශුද්ධෝත්තම පියාණන් විසින් ප්‍රකාශ කරන ලදී. එසේම 1910 දී දසවන පයස් ශුද්ධෝත්තම පියාණන් විසින් ලතින් ඇමරිකාවේ 'ආරක්ෂක මාතාව' ලෙස ගුවාඩලූපේ මාතාව ප්‍රකාශයට පත් කරන ලදී. 1979 ජනවාරි 26 දින ශු. දෙවන ජුවාම් පාවුළු ශුද්ධෝත්තම පියාණන් විසින් ජුවාන් දියාගෝව සාන්තුවර භාවයට ඔසවන ලදී. අදටත් ගුවාඩලූපේ මාතාවන්ගේ මංගල්‍යය සමරනු ලබන්නේ දෙසැම්බර් 12 වන දා ය.

කුරුසියේදී දේවමාතාවන් අපට බාර දුන්නේ ජේසුස් වහන්සේ විසින් ම ය. ප්‍රේමවන්ත ශ්‍රාවකයා "ඒ මොහොතේම" ඇයව තම නිවසට පිළිගත් බව ශුද්ධ ලියවිල්ල තුළ අපි දකින්නෙමු.(ශු. ජුවාම් 19: 27). ප්‍රේමවන්ත ශ්‍රාවකයා නියෝජනය කරන්නේ අප සැම දෙනාවම ය. එබැවින් දේවමාතාවන් එදා මෙන් අදත් අපෙන් අසන ප්‍රශ්නය "මා ඔබ තුළ නොමැති ද" යන්නයි.දේවමාතාවන් ප්‍රතික්ෂේප කරන්නට නොව දේවමාතාවන් ජීවිතේට පිළිගන්නට. එතුමිය තුළින් ජෙසුස් ජෙසුස් වහන්සේට, දෙවියන් වහන්සේට, ශුද්ධාත්මයන් වහන්සේට, ළං වන්නට අපි වෙර දරමු. " ගුවාඩලූපේ මාතාවනි අප නිසා යාච්ඤා කළ මැනව".

මෙම සටහන තුළින් ඔබ යම් දැනුමක් ලැබුවේ නම් අන් අයගේ දැනුම සඳහා ද හැකි නම් මෙය SHARE කරන්න.
ගරු. ටෙරන්ස් බෝදියාබදුගේ පියනම.
( 25/05/2020).

******************************************************
ඉහත ලිපියේ කතෘත්වය සහ අයිතිය ගරු ටෙරන්ස් බෝදියාබදුගේ පියතුමා සතුබව කරුණාවෙන් සලකන්න. 
මාකස් ප්‍රියන්ත පෙරේරා 
19/05/2020

Thursday 21 May 2020

පාස්කු ප්‍රහාරය ගැන මා ලියු ලිපිවල එකතුව

පාස්කු ප්‍රහාරයෙන් විපතටපත් ජනයා සිහිකිරීමපාස්කු ප්‍රහාරයට වසරක් පිරුනුදා (21/04/2020) බොහෝ ශ්‍රී ලාංකිකයන් උනන්දුවූ බව දුටිමි. කාදිනල්තුමාගේ ඉල්ලීම පරිදි බොහෝ පන්සල්, පල්ලි, කෝවිල් සහ මුස්ලිම් පල්ලිවලද ඝන්ඨාර හඩවමින්, පහන් දල්වමින්, ආගමීක වතාවත්වල නිරතවී තිබුණි. මහජනයාද පහනක් දල්වමින් ඊට විශාල සහයෝගයක්දුනි. පාප්තුමා ඇතුළු වතිකානුවද විශේෂ නිවේදනයක් නිකුක්කරමින් ආගමික වතාවත්වල නිරතවී තිබුණි. ලෝක ජනමාධ්‍යයද උත්ගතවී ඇති වසංගත තත්වය තුලවුවද පාස්කු ප්‍රහාරයට වසරක් ගතවුවද තවමත් යුක්තිය ඉටුවී නැතිබව සිය හඩවල් අවදිකරමින් දක්වන ලදී.

ඒ සියල්ලම අතර මට පෙනීගියේ පාස්කු ප්‍රහාරයට වසරක් ගතවූ 21/04/20 දින කාදිනල් මැල්කම් රංජිත් අගරදගුරුතුමන් විසින් නිකුත්කළ නිවේදනය ඉතා බලගතු නිවේදනයක් බවය. එතුමන් කෙලින්ම දක්වා තිබුනේ හිටපු සේනාධිනායකවරයා මෙන්ම හිටපු ආරක්ෂක ඇමතිවරයාදවූ හිටපු ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතා ප්‍රමුඛ හිටපු ආරක්ෂක ප්‍රධානීන්වද වහා නීතිය ඉදිරියට පැමිණවිය  යුතු බවය.

පැහැදිලිවම සිදුවිය යුත්තේද එයයි. සියළු තොරතුරු දැන දැනත් මේ මහා විනාශය වැලැක්වීමට කිසිවක් නොකළ ඔවුන්ට විරුද්ධ්ව නීතිය ක්‍රියාත්මක නොකර, විවිධ පුද්ගලයින් අත්අඩංගුවට ගැනීමෙන් කිසිම පලක් නැත. රජය තවදුරත් හොරගල් අල්ලමින්, මැතිවරණය ආසන්න වනවිට ජාතිවාදය පෝෂණය කිරීමට කොහෙන් හෝ මුස්ලිම් ජාතිකයෙක් අත්අඩංගුවට ගැනීමේ ක්‍රමය දැන් වහා නතර කලයුතුය!!! පැහැදිලිවම නියම ත්‍රස්තවාදීන් ඇතුළුව මෙම ප්‍රහාරයට සම්බන්ද සියල්ලන්ද, සිය වගකීම් හරි හැටි ඉටු නොකරමින් අහිංසක රටවැසියන් මෙන්ම රට ද අනතුරේ හෙළු හිටපු සේනාධිනායකවරයා මෙන්ම ආරක්ෂක ඇමතිවරයාවද හිටපු ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේන මහතා ප්‍රමුඛ හිටපු ආරක්ෂක ප්‍රධානීන්වද වහා නීතිය ඉදිරියට පැමිණ විය යුතුය. 

එකී අරමුණ ඉටුකර ගැනීමටත්, විපතට පත්වූ ජනයාට යුක්තිය සහ සාධාරණය ඉටුකරදීම සදහා නොකඩවා පෙරමුණගෙන ක්‍රියා කිරීමටත් කාදිනල්තුමා ඇතුළු ලාංකික කතෝලික සභාවට අවශ්‍ය ශක්තිය සහ ධෛර්යය ලැබේවා යන්න අපේ පැතුමය. ඇත්ත වශයෙන්ම එය ඔවුන්ට පමණක් සීමාවෙන කටයුත්තක් නොව පාස්කු ප්‍රහාරයෙන් විපතට පත් ජනයාට යුක්තිය සහ සාධාරණ ඉටුවෙනු දැකීම යහපත් මනුෂ්‍ය සමාජයක් ප්‍රාර්ථනාකරන සෑම සියළු දෙනාගේම වගකීමකි. 

පාස්කු ප්‍රහාරයෙන් විපතටපත් මුළු පවුල් සංඛ්‍යාව 482කි. කටුවපිටිය සහ කොච්චිකඩේ පමණක් පවුල් 381ක් විපතට පත්ව ඇත. ඉන් කටුවපිටියේ පමණක් පවුල් 260කි, කොළබ කොච්චිකඩේ පවුල් 121කි. මඩකලපුවේ විපතටපත් පවුල් සංඛ්‍යාව 101කි. කටුවපිටියේ, කොච්චිකඩේ සහ මඩකලපුවේ පල්ලිවල පමණක් මියගිය ගන්න 202කි. කටුවපිටියේ 115කි, කොලබ කොච්චිකඩේ 56කි. මඩකලපුවේ 31කකි. ළමුන් පමණක් කටුවපිටියේ 32ක්ද, කොච්චිකඩේ 10 දෙනක්ද, මඩකලපුවේ 15ක්ද මියගියහ. ප්‍රහාරයෙන් රෝගීන්වු ගණන පවුල් මට්ටමින් 380කි. කටුවපිටියේ 222කි. කොච්චිකඩේ 91කි. මඩකලපුවේ 67කි. රෝගීවූ පුද්ගලයින් ගන්න 508කි. කටුවපිටියේ 302, කොච්චිකඩේ 139කි. මඩකලපුවේ 67කි. අංශභාගීවූ ගන්න 12කි, ඔවුන් තවමත් රෝහල් ගතව සිටි. ඉන් 7 දෙනෙකු කටුවපිටියේය, කොච්චිකඩේ 3 දෙනෙකි. මඩකලපුවේ දෙදෙනෙකි. තවමත් ප්‍රතිකාර ලබන රෝගීන් ගණන 67කි. ඉන් 23ක් කටුවපිටියේ අයය, 27ක් කොච්ච්කඩේ අයය. 17 දෙනෙකු මඩකලපුවේය. දෙමාපියන් අහිමිවූ දැරුවන් 21කි.

පසුගිය වසරක කාලය පුරාම අපි ඒ වෙනුවෙන් හඩ නැගුවෙමි. රාජ්‍ය යාන්ත්‍රණයේ වගකීම් විරහිත, මහජනයාගේ ජීවිතවලට වඩා දේශපාලන වාසි සහ දේශපාලන අරමුණු මුදුන්පත්කර ගැනීමේ අරමුණු පෙරදැරිකරගත්, ක්‍රියාකරීත්වය විසින් ශ්‍රී ලංකාව වර්ගවාදී, ලේ පිපාසිත අන්තයන්කරා නිරන්තරයෙන් තල්ලුවෙන අන්දම ගැන නිතර ලිව්වෙමි. පාස්කු ප්‍රහාරයද තවත් එවැනිම අවස්ථාවක් නිරූපණය කරන බව පැහැලිය. මෙවර එහි ගොදුර බවට පත්වුයේ අප දන්නා කියන අපේ ගම්වාසීන්ය. එය තව තවත් අපේ හිත් පාරන්නක්ම විය. පාස්කු ප්‍රහාරය ගැන පසුගිය වසර පුරාම ලිව්වෙමි. එහි විවිධ පැතිකඩයන් ගැන සාකච්ඡා කලෙමි. එකී දෑ මෙම බ්ලොග් අඩවියේද, මගේ පෞද්ගලික Facebook පිටුවේද, පුවත්පත්, සගරා සහ වෙබ් පිටුවලද  පලවෙන ලදී. ඒ ඔස්සේ අපි නිරතරයෙන්ම පෙනී සිටියේ පාස්කු ප්‍රහාරය එල්ලකල ත්‍රස්තවාදීන්ට මෙන්ම, ඒ ගැන තොරතුරු තිබියදීත් මහජනයාගේ ආරක්ෂාව පැහැර හරින ලද සියල්ලන් නීතිය ඉදිරියට පැමිණවියයුතු බවය. අපරාදකාරයින් ආරක්ෂා කරමින් ඒ ඔස්සේ දේශපාලන වාසි හොයන්නන්ද සිදුකරමින් සිටින්නේද මෙම අපරාධයෙන් වක්‍රව ලාභ ප්‍රයෝජන ලැබීමය. එය අපරාදයෙන් වාසි සෙවීමකි. පසුගිය වසර පුරාම අප ගැන හඩ නැගුවමි. පහතින් දැක්වෙනුවේ එසේ පලකල ලිපිවල එකතුවය. කිසිවෙකුට අප පසුගිය වසර පුරාම පාස්කු ප්‍රහාරයෙන් විපතට පත්වූ ජනයාට යුක්තිය සහ සදාරණත්වය ඉටුකරගැනීම වෙනුවෙන් කලකී දා මොනවාද යන්න ගැන යම් අදහසක් ඉන් උකහාගත හැක.  
  
ඉහතින් දැක්වෙනුවේ පාස්කු ප්‍රහාරය ගැන මම ප්‍රථමයෙන් ලියු ලිපිය. පාස්කු ප්‍රහාරය සිදුවන විට මම සිටියේ බ්‍රිතාන්‍යයේ ලෙස්ටර් පළාතේ මිතුරෙකුගේ නිවසක පාස්කු මංගල්ලය සැමරීමට ගොස්ය. අළුයම සිට ලංකාවේ මිතුරන්ගෙන්ගෙන් ලැබුණ දුරකථන ඇමතුන් ඔස්සේ ලැබුණු දුක්මුසු පුවත අපේ හදවතද සිදුරුකරන ලදී. ඒ තුවාලය තවම හොදවී නැත. පාස්කු ප්‍රහාරය ගැන ලිවීමට සිත හදා ගන්නට සති කිහිපයක් ගතවිය. මගේ හිත හදාගැනීම කෙසේවුවද අප දන්නා විපතට පත්වූවන්ගේ සිත හැදීමට සහ අවශ්‍ය අයට අවධානය යොමු කිරීමට මම වැඩි කාලයක් යෙදවූවෙමි. අවසානයේ පාස්කු ප්‍රහාරය ගැන ලිවීමට හැකිවිය. එය මෙම යොමුවට පිවිසීම ඔස්සේ කියවිය හැක.  

දෙවන ලිපිය ලියවුනේ පාස්කු ප්‍රහාරයෙන් විනාශයට පත්වූ කටුවපිටිය දේවස්ථානය පිරිසිදුකිරීමට පැමිණි භික්ෂුන් වහන්සේලා පිරිසක් ගැන ලිවීමටය. එම කාලය වනවිට කතෝලික කන්‍යාසොයුරියන් විශාල පිරිසක් ඉතා ඉහල කැපවීමකින් සහ හොද සංවිධාන ශක්තියකින් යුතුව පාස්කු ප්‍රහාරයෙන් විපතට පත්වූ ජනයාගේ නිවසක් නිවසක් පාසා ගොස් ඒ අයගේ සිත් සැදීමේ සහ අවශ්‍ය මානසික සහනයන් සපයාදෙන ක්‍රියාකාරීත්වයක නිරතවී සිටිය. ඒගැන මම මගේ facebook පිටුවේ කිහිපවරක්ම සටහන් කලෙමි. එහෙත් පාස්කු ප්‍රහාරයෙන් විනාශවූ කටුවපිටිය පල්ලිය පැමිණි භික්ෂුන්වහන්සේලා ගැන ලිවීමට මුලිකවුයේ මේ සිදුවූ විනාශයේදී රටේ බහුතර සිංහල-බෞද්ධ ජනයාද, බොහෝ භික්ෂුන් වහන්සේලාද බොහෝසේ කම්පාවූ බව අප දන්නා නිසාය. කටුවපිටිය පල්ලියට මෙසේ පැමිණ කතෝලික ජනයා සමග දුකසැප බෙදාගත් බද්දේගම සමිත භික්ෂුන් වහන්සේ ඇතුළු ජාතිවාදයට, වර්ගවාදයට සහ අධිපතිවාදී දේශපාලන ප්‍රවාහයට විරුද්ධව හඩ නැගු, හඩ නගන භික්ෂුන් වහන්සේලා රාශියක් තවමත් රටේ සිටීන බව අප දන්නා නිසාය. එය පැහැදිලිවම අගය කල යුත්තකි. එම ලිපිය මෙම යොමුවට පිවිසීම ඔස්සේ  කියවිය හැක. 
විපතේදී එක්වූ සහෝදරත්වයේ හඩ ක්‍රමයෙන් යටපත්කරමින් නැවතත් අධිපතිවාදී, ආගම්වාදී, වර්ගවාදී ගෝෂාව ඉහලයන ලකුණු පෙනෙන සිද්ධීන් කිහිපයක්ම වෙසක් සමය වනවිට පහළවිය. එය උදාවුයේ කතෝලික තරුණයින් රටේ විවිධ ප්‍රදේශවල ධර්ම චක්‍රය සහ කුරුස සලකුණ ප්‍රදර්ශනය කරමින් සහයෝගීතාවය අගයකරමින් නිර්මාණය කල වෙසක් සැරසිලි කඩාදැමීමට, ගිනිතැබීමට හික්ෂුන් හන්සේලා කිහිප නමක්ම ක්‍රියාකළ බව වාර්තාවූ නිසාය. කතෝලික තරුණයින් එසේ ධර්ම චක්‍රය සහ කුරුස සලකුණ ප්‍රදර්ශනය කරමින් වෙසක් සැරසිලිවල නිරත්වුයේ එකම එක් අරමුණක් ඇතිවය. එනම් "අපිට පාස්කුව නැතිවුවද  ඔයාලට වෙසක් නැතිවීමට අපි ඉඩ තියන්නේ නැහැ'' යන උදාර අරමුණිනි. එහෙත් ඇතැම් භික්ෂුන් හන්සේලා දුටුවේ සහ ප්‍රශ්න කලේ ''මුන් දැන් වෙසක් කූඩුවේත් කුරුසේ ගහනවා ඊළගට මුන් කුරුසේ ගහන්නේ පන්සලේද?'' යනුවෙනි. එම ලිපිය මෙම යොමුව ඔස්සේ කියවිය හැක. 
මෑත කාලීනව ශ්‍රී ලංකික කිතුනුවන්  මුහුණ දුන් එකම හෝ  ප්‍රථම ව්‍යාසනය පාස්කු ප්‍රහාරය නොවේ. 1987 නොවැ. 10 දින, හීෂණ සමයේදී, බුත්තල විසු මයිකල් රොද්‍රිගු පියතුමා මරාදමන ලදී.  එම යුගයේම කටාන-හල්පේ පල්ලියේ විසු ගරු  ශ්‍රී ලාල් පියතුමාද අභිරහස් ලෙස මිය ගියේය. මීගමුව මල්වත්ත පාරේ සා. ජෝසජ් දේවස්ථානය තුලදී ආබා කොස්තා පියතුමා මරා දැමුහ. ශ්‍රී ලංකාවේ සිවිල් යුද්දේ අවසාන දිනයේදී (2009/05/19) ශ්‍රී ලංකා රජය සහ ආරක්ෂක හමුදාවන්ගේ ඉල්ලීම පරිදි ඉතිරිවී සිටි LTTE සටන්කරුවන් සහ ඔවුන්ගේ දරුපවුල් ශ්‍රී ලංකා ආරක්ෂක හමුදාවට බාරවීම සදහා සම්බන්දීකරණය කල ෆ්‍රැන්සිස් ජෝසප් පියතුමාගේ අතුරුදහන්වීය. වා ගැන පරීක්ෂනයන් ඉල්ලීමට ලංකා කතෝලික සභාව ප්‍රමාණවත් ලෙස  මැදිහත් නොවන ලදී. 1995 ජුලි 09 වෙනිදා යාපනේ නවාලි සා. පේදුරු-පාවුළු පල්ලියට ශ්‍රී ලංකා ගුවන් හමුදාව බෝම්බ දැමීම නිසා පල්ලියේ සිටි 125 දෙනෙක් මිය ගියේය. ඒ මරණ ගැන පරීක්ෂණයක් ඉල්ලා හඩ නැගීමට ශ්‍රී ලංකා කතෝලික පල්ලිය මෙන්ම  ජාත්‍යන්තර ප්‍රජාවගේද  මැදිහත්වීම සහ දැඩි ඉල්ලීම නිසා පරීක්ෂණයක් කළේය. එහෙත් යුක්තිය ඉටුනොවන ලදී. හලාවත ඇන්ටනීගේද, කටුනායකදී මරා දැමු රොෂේන් චානකගේ මරණ සම්බන්දවද, රතුපස්වලදී එල්ලවූ හමුදා ප්‍රහාරයෙන් බේරීම සදහා පල්ලිය ඇතුලට පැමිණි පිරිසට එලව එලවා පහරදීම  ගැනද කතෝලික සභාව  හඩ නගන ලදී. එහෙත් යුක්තිය  ඉටු නොවිනි. මේ ඉරණම පාස්කු ප්‍රහාරය සම්බන්දයෙන්ද සිදුනොවිය යුතු බව මෙම ලිපිය මතුකරණ කරුණය ය. එම ලිපිය මෙම යොමුව ඔස්සේ කියවිය හැක.
Can one do evil without being evil? කාට හරි පුලුවන්ද දුෂ්ට වැඩකරන්න එයා ඇත්තටම දුෂ්ටයෙක් නොවී? Hannah Arendt (1963) අහපු මේ ප්‍රශ්නය ඇගේ පොත (Banality of Evil) කියවපු දවසේ ඉදලා මගේ හිතේ පැලපදියම් වෙච්ච ප්‍රශ්නයක්. මනුස්සයෝ විදිහට ඉන්න අමුනුස්සයෝ කොහේ හරි සිදුකරපු මේලේච්ච ක්‍රියාවක් ගැන කියවන්න, දකින්න ලැබෙන හැම වාරයක් ගානේම මට ඔය ප්‍රශ්නය මතක්වෙනවා. අපේ රටේ, අපේ ගමේ, අපේ පළාතේ, අපි දන්න කියන අයට වෙච්ච් විනාසේත් එක්ක මට ඔය ප්‍රශ්නේ, ආපහු, ආපහු, ආපහු පාරක් මතක් වෙනවා. එත් එක්කම මතක්වෙන තව දෙයක් තියෙනවා, ඒ අනෙකාගේ දුෂ්ටකම් තුලත් දුෂ්ටයෙක් නොවී ඉන්න ඕනෑයි කියන එක. එහෙම නොවුනොත් අපිත් නතර වෙන්නේ එතනමයි. අන්තිම මෙලේච්ච අපරාදයක් සිදුවුනත් අපේ සිත් තුල දුෂ්ටකම් රජකරවන්න ඉඩනොදී සාමයෙන් පසුවෙන්න සැලැස්වීමට අපේ ධර්මයත්, අපේ කාදිනල්තුමා ඇතුළු අපේ ආගමීක නායකත්වයත් සමත්වුනා. අපිට වෙච්ච දේ ගැන අපි පළිගන්න ගිහින් අනේකාව විනාශ කරන්න අපේ මිනිස්සු කටයුතු කලේ නැහැ. අපව දුෂ්ටයන් කරන්න දුෂ්ටකම අපේ සිත් තුලට ඇතුල්වීමට ඉඩ නොදී ඉන්න අපේ ධර්මයටත්, අපේ ආගමීක නායකත්වයත් සමත්වුනා. අපි මෙතක් සිටියා වගේම දිගටම ඒ විදිහටම ඉම්මු. අපි අපිට කලදේට යුක්තිය සහ සාධාරණය ඉල්ලනේ දුෂ්ටකමින් නෙමයි, මෙවැනි දේවල් නැවත නැවත සිදු නොවිය යුතු නිසයි. ඒ හැම මනුෂ්‍යයක්ගේම මනුෂ්‍ය ජීවිතයට වටිනාකමක් තියෙන නිසයි. (2019 මැයි 20 වන දින මම  මගේ Facebook පිටුවේ තැබූ සටහනක්)

කවුරුහරි හිතුවා නම් සුමාන දෙකෙන් සියල්ල අමතකවෙයි කියලා, ඒගොල්ලන්ට වැරදිලා. කිතුනුවෝ කියන්නේ අවුරුදු 2000කට කලින් මරාදාපු තමන්ගේ ශාස්තෘවරයාවූ ජේසුස් ක්‍රිස්තුස් වහන්සේවත් තවමත් සමරණ පිරිසක්. එහෙව් අපි පාස්කු ඉරිදා ප්‍රහාරයෙන් මරාදැමූ අපේ නම් නොකල ප්‍රාණ පරිත්‍යාගීන්ව කිසිදා අමතක කරයිද? එම ලිපිය මෙම යොමුව ඔස්සේ කියවිය හැක.
ඉන්දියානු මහ මැතිවරණයේ දී අගමැති මෝදී පාස්කු ප්‍රහාරය සිය මැතිවරණ ව්‍යාපාරය සදහා  ඉතාමත්  නහීන ලෙස භාවිතාකළේය. ඒය එක්තරා ආකාරයකට ඔහුගේ මුස්ලිම් විරෝධී ජාතිවාදී හින්දුත්ව දේශපාලන ව්‍යාපෘතිය සමග සමපාතවිය. එහෙත් මහජාතිය ජාතිවාදයෙන් මුසපත්වන සෑමවිටම එහි ගොදුර බවට පත්වන්නේ සුළු ජන කොටස් බව පරම සත්‍යකි. එය ඉන්දියාවේ මෝදීගේ පලනකලය තුල ඉන්දියානු කිතුනුවන්ට මුහුණදීමට සිදුව ඇති අහියෝග ඇසුරින් මෙම ලිපියේ සාකච්චා කරයි.
පාස්කු ප්‍රහාරයට මාස ගණනාවකට පෙර ඉන්දියාවට ගියවිට ජනාධිපති සිරිසේනව නොසලකාහැර තිබු අගමැති මෝදී පාස්කු ප්‍රහාරයෙන් පසුව යෙදුන ඔහුගේ පදවිපාත්‍රියට විශේෂ අමුත්තෙකු ලෙස එක්වූවා පමණක් නොව ඔහුව  ඉතා උත්සවාකායෙන් පිළිගෙනද තිබුණි. මේ වෙනස හේතුව පාස්කු ප්‍රහාරයද? තොරතුරු ලැබී තිබියදීත් කිසිවක් නොකිරීම නිසාද? මේ ලිපිය සාකච්චා කරන්නේ ඒ ගැනය.
ජාත්‍යන්තර තත්වය ගැන පමණක් නොව ගමේ ගොඩනැගෙන තත්වය ගැනද අපි එකවිට අවධානය යොමුකලෙමු. පාස්කු ප්‍රහාරයෙන් විපතට පත්වූ කටාන ප්‍රාදේශීය සභාවේ හිටපු මන්ත්‍රී දොස්තර සනත් ප්‍රනාන්දු මහතා (වෙද මහත්තයාගේ පුතා) වෙනුවෙන් කටුවපිටියේම කෙනෙක් පත්කර ගන්නා ලෙස මෙම ලිපිය ඉල්ලා සිටී.
පාස්කු ඉරිදා එල්ලකල ත්‍රස්තවාදී ප්‍රහාරය නිසා විපතට පත් මීගමුව කටුවපිටිය සා. සෙබස්තියන් පල්ලියේ සිටි ජනතාව වෙනුවෙන් මීගමුව මහනගර සභාවේ මූලිකත්වයෙන් ස්මාරකයක් ඉදිකිරීම අවශ්‍යය. එය මීගමුව මහනගර සභාවට අත්හැරිය නොහැකි වගකීමකි. ඒ සදහා හලාවත-කොලබ පාරෙන් කටුවපිටිය පල්ලියට හැරෙන මීගමුව රෝහල අසල 'බාල්දි හන්දියේ' අත්හැර දමා ඇති ඉඩම යොදාගත හැක. මෙය කවදා, කෙසේ හෝ ඉටුවිය යුත්තකි. අපි  ඒ සදහා හඩ නැගීය යුතුය. කියවන්න

පාස්කු බෝම්බ  ප්‍රහාරයෙන් සිය  දරුවන් දරුවන් 3දෙනෙකුම අහිමිවූ ඩෙන්මාර්ක් ජාතික බිලියනපතියෙකුවන Anders Holch Povlsen මහතා ව්‍යාපාර කිහිපයක අධ්‍යක්ෂකධුරවලින් ඉවත්වී යම් කාලයක් එංගලන්තයේ සහ ස්කොට්ලන්තයේ  ගතකිරීම සම්බන්දයෙන්  අවධානය යොමුකළ මෙම ලිපිය පාස්කු ප්‍රහාරයෙන්  විපතට පත්වූ ජනයාට  යුක්තිය සහ සාධාරණය ඉටුකරගැනීමට එකී පුද්ගලයින්ගේ දායක කරගැනීමේ වැදගත්කම මතුකරයි.

කොච්චිකඩේ සහ කටුවපිටියේ බෝම්බ ප්‍රහාර නිසා මියගිය කිතුනුවන් ගැන නැගෙන හඩ තරම් හඩක් මඩකලපුවේ සියොන් දේවස්ථානයේ කිතුනුවන්ට සිදුවූ විනාශය ගැන නැගෙන්නේ නැත. මඩකලපුවේ කිතුනුවන්ගේ ඛේදවාචකයන් ගැන යොමුවන්නේ ඉතා අඩු අවධානයකි. 2019 අප්‍රියල් 21 පාස්කු ප්‍රහාරය මෙන්ම 2005 දෙසැම්බර් 24දා රාත්‍රී නත්තල් පුජාවට සහභාගීවෙමින් සිටියදී මඩකලපුවේ සා. මරියා පල්ලිය ඇතුලතදී දෙමළ සන්ධානයේ මන්ත්‍රී ජෝශප් පරරාජසිංහම්ව වෙඩිතබා මරාදැමීය. පල්ලියක්තුල, ආගමීක ස්ථානයක් තුල, සිදුවූ එවැනි ප්‍රහාරයන්ද පාස්කු ඉරිදා එල්ලවූ ප්‍රහාරය වැනිම කිතුනුවන්ට එරෙහිව සිදුවූ ප්‍රහාරය ය. ඒ කිසිවක් ගැන අපට හඩ නගා සිටිය නොහැක.

ඉකුත් ජනාධිපතිවරණ වේදිකාවල පාස්කු ඉරිදා ප්‍රහාරය ගැන සදහන් කෙරුනේ විපතට පත් ජනයා ගැන සානුකම්පිත හැගීමකින්වත්, සිදුවූ අපරාදය සම්බදයෙන් ශ්‍රී ලංකා රාජ්‍ය යාන්ත්‍රණයේ ඇති නොසලකා හැරීමේ ස්වරූපය සහ ආරක්ෂාව නොසැලසීම ගැන හෙළිදරව් කිරීමේ අදිටනින්වත් නොව හුදෙක්  තුච්ඡ ලෙස දේශපාලන වාසි ලබාගෙන සිය අපේක්ෂකයින්ගේ ජය තහවුරු කරගැනීමේ කුහක අපේක්ෂාවෙන් පමණක් බව අපි මුල සිටම කිව්වෙමු. ඒ ගැන ආරම්භයේ  පටන්ම අප නැගු හඩ කවරාකාරද යන්න මින් කියවිය හැක.  
පාස්කු ප්‍රහාරයට මාස 6ක් ගිය විට ''තුවක්කුව බැන්දේ කවුද කියලා තේරෙනවලු, දඩයම කරේ තියන් යන විදිහෙන්" යැයි යන පැරණි කියමන නැවත භාවිතයට පැමිණියේ සිය අපේක්ෂකයා දිනවීම සදහා දේශපාලන වේදිකා තුල පාස්කු ප්‍රහාරය නින්දිත ලෙස යොදා ගත් ආකාරය දැකීමෙනි. ඒ ගැන මෙතනින් කියවන්න.

රතු බදාදා (Red Wednesday); ලොව පුරාම මරාදැමු, වද හිංසාවට ලක්කළ, දුෂණයකල සහ තර්ජනයන්ට මුහුණපා සිටින කිතුනුවන් සමරමින් ලොව පුරාම කිතුනු දේවස්ථානවල රතු පැහැය ප්‍රදර්ශනය කරන දිනය. එදින ලංකාවේ පාස්කු ප්‍රහාරය සහ ලංකාවේ කිතුනුවනට මුහුණදීමට සිදුවී අභියෝග ගැන අවධානය යොමුකිරීම ගැන වාර්තාවක් මෙම ලිපියෙන් සාකච්චා කෙරේ.

පාස්කු ප්‍රහාරයට මාස අටයි 21.4.19 - 21.12.19: 8 months to Easter Sunday Attacks in Sri Lankan. මෙවර නත්තලට ඔවුන් අප අතර නැති බව ඔවුන්ගේ පවුල් වලට පමණක් නොව අපටද එක සේ දැනේ. එහෙත් අපට නත්තලක් උදාකිරීමට පුරාණයේ සිට සිය දිවිපුදකල අනෙක් කිතුනු ප්‍රාණ පරිත්‍යාගීන් අතර ඔවුන්ද සිටින බව දැන අප සතුටු වෙමු. ( පාස්කු ප්‍රහාරයට  මාස අටක් ගෙවුණුදා  මගේ facebook පිටුවේ සටහන 21/12/19).
පසුගිය නත්තල් දිනය (25/12/2019) මීගමුවේ ජනයා සැමරූ අල්මරුනුම නත්තලය. සමස්තයක් ලෙස පොදුවේ ලංකාවේ බොහෝමයක් කතෝලිකයින්ගේ තත්වයද එසේම විය. ඒ පාස්කු ප්‍රහාරයෙන් වේදනාව ඔවුන්ගෙන් සිත් තුල තවමත් රැදී තිබීම නිසාය. එහෙත් අපි කිසිදුවිටක නත්තලේ ජීව ගුණය අඩුකරගත යුතු නැත.මන්දයත්    
රාජ්‍යක් ලෙස සුළු ජන කොටස්වල ආරක්ෂාව තහවුරු කිරීමට මෙන්ම විවිධාකාර හිංසනයන්ට ලක්ව සිටින එකී ජනයා කෙරෙහි අවශ්‍ය අවධානය යොමුකොට, යුක්තිය ඉටුකර, ඔවුන්ට අවැසි ගරුත්වය ලබාදීමට ශ්‍රී ලංකාව දිගින් දිගටම අසමත්ව ඇති බව පාස්කු ප්‍රහාරයෙන් මාසයකට පසුව ඔප්පුවී ඇත.කියවන්න
පාස්කු ප්‍රහාරයට මාස 9යක් පිරෙන දා හික්ෂුන්ට දානයක් දීමට කාදිනල්තුමා කටයුතු කළේය . මා දැක්කේ එය ඉතාම යහපත් කටයුත්තක් ලෙසය. මන්ද අපිට ඒ සියල්ලන්ගේම සහයෝගය අවශ්‍යය.

පාස්කු ප්‍රහාරයට මාස 10ක් ගතව ගියද, පාස්කු ප්‍රහාරය ගැන කියමින්, රටේ ජාතික ආරක්ෂාව අනතුරේ යැයි මොරගසමින් නව රජයක් බලයට පත්වුවද පාස්කු ප්‍රහාරයෙන් විපතට පත් ජනයාට යුක්තිය සහ සාධාරණය ඉටුකිරීමට හෝ ප්‍රහාරයට සම්බන්ද සියළුදෙනා හෙළිදරව් කරගෙන ඔවුන්ට එරෙහිව නීතිය ක්‍රියාකිරීමට හෝ අසමත්ව ඇත. පාස්කු ප්‍රහාරයෙන් මාස 10කට පසුවද කතෝලිකයින්ට සිය පල්ලිවල මංගල්‍යය වලට විදීයෑමට හෝ සිය සුපුරුදු වත්පිලිවෙත්වල කලින් පැවති ආකාරයට යලි නිරතවීමට තරම් ප්‍රමාණවත් ආරක්ෂාවක්, විශ්වාසයක් සහ වටාපිටාවක් නිර්මාණය කිරීමට මෙම රජයටද හැකිවී නැත.

(පාස්කු ප්‍රහාරයට මාස 11කට පසුව ලංකාවේ පමණක් නොව ලොවපුරාම කොරෝනා වසංගත තත්වය පැනනැගුණි...එහෙත්) කොරෝනා නෙමේ මොකවුනත් අපේ ජීවිත කාලය පුරාවටම අපිට පාස්කු ප්‍රහාරය අමතක වෙන්නේ නැහැ. අමතක කරන්නත් බැහැ. අදට (21/03/20) මාස 11 වෙනවා. ලබන මාසෙට අවුරුද්දයි. එත් මේ විනාශය කරපු, තොරතුරු දැන දැනත් එක වලක්වන්න කටයුතු නොකල එකෙක්ට විරුද්ධව නීතිය ක්‍රියාත්මක කරන්න කිසිම ආණ්ඩුවක් කටයුතු කලේ නැහැ. කොහොම කොහොම හරි මොන මොන දෙවල් කරලා හරි ඒක යටගහන එක තමයි ඔය ඔක්කොමලා කලේ. එත් අපරාදකරුවන්ට විරුද්ධව නිතිය ක්‍රියත්මක නොකර ඔවුන්ව ආරක්ෂා කරනවා කියන එක තියෙනවා නේද, අන්න එක තමයි ඕනෑම සමාජයකට හැදෙන්න පුළුවන් මරණීයම රෝගය. ඒ තත්වය අනෙක් හැම වසංගත තත්වයට වඩා ලංකාවේ දරුණුයි.

Eleventh months after the Easter Sunday attack, Sri Lanka has still failed to bring the attackers, their associates, government officials, police, military and intelligence officers, who did not prevent it from happening, to the judicial process. Justice has not been done.
As a state, Sri Lanka has continued to fail to protect, prove their genuine concern and respect the minority communities who have been victims of various atrocities of the country. Neither past nor the current regime has shown no real interest on this regard. But we won't forget, we will continue to stand for justice. (පාස්කු ප්‍රහාරයට මාස 11ක් පිරුණු 21/03/2020 මා මගේ Facebook පිටුවේ තැබු සටහන).
පාස්කු ප්‍රහාරයට වසරක් ගතවුවද, අර ආණ්ඩුව වෙනුවට මේ ආණ්ඩුව පත්කර ගත්තද, පාස්කු ප්‍රහාරයෙන් විපත පත්වුවන්ට යුක්තිය සහ සාධාරණත්වය ඉටු නොවිණි. අඩුම තරමින්  පාස්කු ප්‍රහාරය එල්ල කළ සහරන්ගේ ISIS කල්ලියට සහ තොරතුරු දැන දැනත් එය වැලක්වීමට කිසිවක් නොකළ, ආරක්ෂාව තහවුරු නොකළ, ශ්‍රී ලංකා රාජ්‍යයේ හිටපු ආණ්ඩු ප්‍රධානීන්ට සහ ආරක්ෂක ප්‍රධානීන්ට එරෙහිව නීතිය ඉදිරියේ නඩුවක් පැවරීමට පවා තවම සිදුකර නොමැත. වසරක් නොව වසර කීයක් ගත්වුද, ඒ සදහා අපේ මුළු ජීවිතකාලයම ගත්වුවද, අපි ඒ සදහා හඩ නැගිය යුතුමය. මන්දයත් 2019 පාස්කු ඉරිදා සිදුවූ ඛේදවාචකය වැනි ඛේදවාචකයන් නැවත කිසිවෙකුට කිසිදා සිදුනොවිය යුතු නිසාත්. එමෙන්ම ජන ජීවිත විනාශ කරමින් අපරාධයන් සිදුකරමින්, එසේ වීමට ඉඩහැර බලා සිටීමෙන්, අපරාධයන්ට වැලක්වීමට කිසිවක් නොකරමින් වගකීම පැහැර හරින බලධාරීන්ට සහ නිලධාරීන්ට නීතිය ඉදිරියේ දඩුවම් පමුණුවමින් අපරාධකර හෝ ඊට අනුබලදී ගැලවී සිටීමෙන් ශ්‍රී ලංකාවේ සම්ප්‍රදාය අවසන් කල යුතු නිසාය. කියවන්න 
මේ වූකලී ඉතාමත් මීට දින 10 යකට පෙර ලියු ලිපියකි. ඉකුත් අප්‍රියල් 30දා, මීගමුව ප්‍රදේශයේ කතෝලික පියතුමන්ලා සහ පාස්කු ප්‍රහාරයෙන් විපතට පත්වූ ජනයාගේ නියෝජිතයින්ගේ සභභාගීත්වයෙන් පැවති මාධ්‍ය සාකච්ඡාවකදී දක්වා තිබුනේ රජය පාස්කු ප්‍රහාරය පිලිබදව නිසි විමර්ශනයක් නොකරන්නේ නම් ඔවුන් මහජනයා සමග මහපාරට පැමිණිනේන බවයි. එය නොවැලැක්විය තතත්වයක් වෙනුවේ වත්මන් රජයද පාස්කු ප්‍රහාරය පිළිබද නිසි පරීක්ෂණයක් නොකරන නිසාය. වත්මන් රජය සහරාන්ගේ ISIS සබදතා සහ සහරාන් සමග ගෑවුණු නොගෑවුණු මුස්ලිම් තරුණයින් ගැන පරීක්ෂණ පැවැත්වීමට, අත් අඩංගුවට ගැනීමට වඩ වඩා උනන්දුවුවද ප්‍රහාරය වැලක්වීමට කටයුතු නොකළ බලධාරීන් සහ නිලධාරීන් ගැන කිසිම පරීක්ෂණයක් නොකරයි මෙම ලිපිය ප්‍රශ්න කරනුයේ වත්මන් රජය පාස්කු ප්‍රහාරය ගැන කියමින් කොහෙන් හෝ මුස්ලිම් තරුණයින් අත් අඩංගුවට ගන්නේ මුස්ලිම් විරෝධය නඩත්තුකිරීමටද? එමගින් ජාතිවාදය නඩත්තු කරමින් සිය දේශපාලන අභිලාෂයන් මුදුන් පත්කර ගැනීමටද? බලධාරීන් සහ නිලධාරීන් ගැන පරීක්ෂණ නොකරන්නේ සහ ඔවුන් අත් අඩංගුවට නොගන්නේ ඔවුන්ට යම් ආකාරයක විශේෂ වරප්‍රසාද හිමිවී ඇති තත්වයක් තුලද ? 

පාස්කු ප්‍රහාරයට මාස 13ක් ගත්වී ඇති අද දිනයේද අපිට ඇසිය හැකි ප්‍රශ්නය වන්නේ එයයි. මාස 13ක් ගතව ඇත්ද පාස්කු ප්‍රහාරයෙන් විපතට පත් ජනයාට යුක්තිය සහ සාධාරණත්වය හිමිව නැත. ඒ වෙනුවෙන්වූ අපේ හඩ  අපි දිගින් දිගටම නගමින් සිටින්නේමු!!!

මාකස් ප්‍රියන්ත පෙරේරා
21/05/2020