කොරෝනාවලට කොහොඹ කොළ !!!

ඊයේ දිනය තුල චීනය වාර්තාකලා එරටින් කිසිදු නව කොරෝනා රෝගියෙකු වාර්තා නොවූ බව. එය එක්තරා ආකාරයක ජයග්‍රහණයක්. 

අපි දන්නවා චීනය කොහොමද කොරෝනා වයිරසය මැඩ පැවත්වීමට ක්‍රියාකලේ කියලා. වුහාන් නගරය විතරක් නෙමේ තවත් නගර රාශියක් කිසිවෙකුට යෑමට ඒමට නොහැකිවන ලෙස සම්පුර්නයෙන්ම වහලා දැම්මා... සම්පුර්ණයෙන්ම lock down කලා... කවුරුහරි ඒක කඩකරලා එහෙ මෙහෙ යන්න ගියානම් දැඩි දඩුවම් දුන්නා.ආර්ථිකයට කෙතරම් දරුණු බලපෑමක් එල්ලවුනත් එය කෙටි කාලයකට පමණක් යැයි සලකමින් සතයකට (yuan එකකට) ගනන් ගන්නේ නැතිව දැඩි මර්ධනකාරී පිළිවෙතකින් තමයි චීනය කොරෝනා වයිරසය පැතිරීම පාලනය කලේ. ඒ නිසා ඊයේ චීනය කොරෝනා පරදා ජයගත් ජාතියක් ලෙස උද්දාමයට පත්වීමට ඔවුන්ට පැහැදිලි හේතුවක් තිබුනා. 

එත් අවාසනාවකට අද වෙද්දී නව කොරෝනා රෝගීන් 39යකට වඩා චීනයෙන් සොයාගෙන, 3 දෙනෙකුට වඩා මැරිලා..

මම මේක කිව්වේ අපි හිතන තරම් ඉක්මනින් කොරෝනාවලින් නිදහස්වෙන්න බැහැ කියලා හිතන නිසයි. එහෙම එක්මන් විසදුමක් තියෙනවා කියලා හිතන්න බැහැ. කොහෙත්ම නිසි ප්‍රතිකාරයක් තවමත් නිල වශයෙන් සොයාගෙන නැති තත්වයක් තුල කෙතරම් දැඩි නීතිරීති පනවලා, lock down කලා හරි පැතිරීමයම් සීමාවකට ගේන්න පුලුවන්වුනත්, සම්පුර්නයෙන්ම නිදහස් වෙන්න බැහැ. ආපහු කොහෙන් හරි හිස ඔසවනවා.

මුළු රටම ලොක් කරලා, ඇදිරිනීතිය දාලා, පාසැල්, පල්ලි, සියළු ආයතන වහල විතරක් නෙමේ හදිස්සි නීතිය දාලවත්, ඉතාලියෙන් හරි වෙනත් පිටරකින් හරි ඇවිත් ඉන්න ඔක්කොමල්ලා අල්ලලා ගාල්කරලා, නිරෝධායනය කරලා හරි මේකෙන් සම්පුර්නයෙන්ම ගැලවෙන්න බැහැ...සුමාන, මාස ගණන් එහෙම අල්ලන් සිටියත් කොහෙන් හරි මතුවෙන්න පුළුවන්...තවමත් නිසි ප්‍රතිකාරයක් නැති නිසා කවදා කොහෙන් මේක මතුවෙයිද කියන්න බැහැ...එනිසා lock down, නිරෝධායනය වගේ දේවල් ගැන අධිවිශ්වාසයක් තියාගන්න ඕනේ නැහැ. එක නෙමේ විසදුම. 

විසදුම තමයි, රෝග ලක්ෂණ තියෙනවා නම් ස්ව කැමැත්තෙන්ම හුදකලාවෙන එක. එහෙම හුදකලා වෙන්න ඕනේ අයට අවශ්‍ය වටපිටාවක් හදන්න ජන සමාජයක් ලෙස දායක වෙන්න මිනිස්සුන්ව දැනුවත් කරන්න එක. හුලගෙනුත් ඒඩ්ස් හැදෙනවා කියලා බයවුනු මිනිස්සු ඉන්න රටක කොරෝනා කියපුවහම මැරෙන්න එනවා වගේ හැගීමක් එන එක ගැන පුදුමවෙන්න දෙයක් නැහැ. ඒ මිනිස්සුන්ව තව තවත් ත්‍රාසයෙන් හීතිය පත්කරන කතාවන් ක්‍රියාවන් අවශ්‍ය නැහැ. 

අවශ්‍ය වෙන්නේ මිනිස්සුන්ව එන ඕනෑ දෙයකට මුහුණ දෙන්න පුළුවන් ලෙස විශ්වාසය සහ ශක්තිය ඇතිව ගොඩ නගන වැඩපිලිවෙලකුයි. බොරුවට කුලප්පු කරන එකවත්, කුලප්පුවෙන එකවත් තේරුමක් නැති වැඩක්. 

දැන් අපි නිතර පැරණි ලාංකික සමාජය ගැන ඉතා ආඩම්බරයෙන් කථාකරන සමාජයක්නේ... එහෙනම්, එකෙන්වත් යමක් උකහා ගන්න බලන්න ඉස්සර ලංකාවේ පැපොල, සරම්ප, කහඋණ, කම්මබුල්ගාය වගේ බෝවෙන, පැතිරෙන, වසංගත රෝග හැදුනාම මොකද කලේ.. කියන්න එපා කොහොබ අත්තක් එල්ලුවා කියලා..ඒකේ විෂබීජ නාශක ශක්තියක් තිබුනත් මුලික වශයෙන් එක එල්ලුවේ බෝවෙන රෝගයක් තියෙනවා කියලා අනෙක් මිනිස්සුන්ට දැනුම් දෙන්න...එහෙම කරලා මොකද කලේ... සුමානයක් දෙකක් යනකන් ඒ මිනිස්සු පැත්තකට වෙලා හිටියා, ගෙට වෙලා හිටියා...ඔය self isolation කියන්නෙත් එකයි. (සුද්දත් ඉගෙන තියෙන්නේ ඔහෙන්....) අපි කොහොඹ කොළේ එල්ලුනා  මිසක්  එහි  මුලික  අදහස  අල්ලාගත්තේ  නැතිවාවත්ද?  

තමන්ට රෝග ලක්ෂණ තියෙනවා නම් පැත්තකට වෙලා ඉන්න. එහෙම කරන්න පුළුවන් ඉඩක් හදන සමාජ සම්මතයක් හදන්න. එහෙම කරනවා මිසක් අවසාන කොරෝනා ආසාදිතයා අල්ලා හෝ ඉතාලියෙන්  හෝ වෙනත් රටකින් ආව සියල්ලන්ව අල්ලාගෙන අපි කොරෝනා රෝගයෙන් නිදහස්වෙමු වගේ නරුම තැනකට නම් යන්න එපා. මුළු සමාජයක්ම එවැනි  නරුම  අස්ථානයකට එතැනට තල්ලු කරන්නත් එපා.

මාකස් ප්‍රියන්ත පෙරේරා. 

20/03/2020.